Πίσω στα βασικά…

Σε μια περίοδο μετάβασης δεν υπάρχει story. Αυτό θα καταχωρηθεί και θα επικοινωνηθεί ως «ιστορία» όταν θα έχει καθίσει η σκόνη. Υπάρχει αναστάτωση, υπάρχει πειραματισμός, κυρίως όμως υπάρχουν υπερβολές. Κυριαρχεί η εσωστρέφεια, η αναζήτηση, η ανασφάλεια, η αναβλητικότητα που αντισταθμίζονται από την ελπίδα ότι το «νέο» που θα διαδεχθεί το τέλμα που μας οδήγησε εδώ, θα δώσει τη θέση του σε ένα περιβάλλον καλύτερο για όλους. Ή τουλάχιστον για τους περισσότερους. 

Μικρές ενδείξεις για το αύριο γίνονται ορατές αυτόματα, και είναι εκείνες που θα δουλευτούν για να πυροδοτήσουν τις εξελίξεις. Πίσω στα βασικά… 

Οι ιδέες που λαδώνουν τα γρανάζια της εξέλιξης μετριόνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. 

Από εκεί ξεκινά κανείς για να υπολογίσει πόσο ρίσκο μπορεί να παραλάβει. Τα υπόλοιπα είναι μαθηματικά. 

Ξαφνικά, όλοι θυμήθηκαν την βιωσιμότητα / αειφορία. Καλώς. 

Πόσο και πόσοι όμως είναι διατεθειμένοι να αντιμετωπίσουν το θέμα στο σύνολο του, πέρα από την απλή εξασφάλιση ενός πιστοποιητικού ενεργειακής κατανάλωσης, το οποίο είναι ήδη θεσμοθετημένο από την πολιτεία, και μάλιστα υποστηρίζεται από κίνητρα πρόσθετου συντελεστή δόμησης για τα κτίρια και κατάταξης για τα ξενοδοχειακά καταλύματα. 

Τι σημαίνει η αλλαγή του ενεργειακού μείγματος με ορίζοντα το μέσο του αιώνα; Και μετά, τι θα γίνουν όλα τα μη ανακυκλώσιμα τμήματα των τότε εγκαταλειμμένων ανεμογεννητριών ή των Φ/Β πανέλων; Και ακόμη χειρότερα, που θα «αποθηκεύσουμε» τις συστοιχίες των μπαταριών αποθήκευσης ενέργειας; 

Τα κριτήρια βιωσιμότητας περιλαμβάνουν πέρα από τη διαχείριση των φυσικών πόρων (ενέργεια, νερό), την κοινωνία και την εταιρική διακυβέρνηση (E, S και G). Η εξυπηρέτηση του συνόλου των κριτηρίων είναι το ζητούμενο και μάλιστα με ένα τρόπο μετρήσιμο και διαφανή. Οφείλουμε πρώτα απ’ όλα στους εαυτούς μας να είμαστε ειλικρινείς. Τι θα γίνουν όλα τα ακίνητα που θα βγουν σε πλειστηριασμό από τα χαρτοφυλάκια των κόκκινων δανείων των τραπεζών; Θα χρηματοδοτηθεί η αγορά τους από τις ίδιες τις τράπεζες ή θα κληθούν να τα… πρασινίσουν πρώτα οι αγοραστές -με δικά τους κεφάλαια- για να καταστούν χρηματοδοτήσιμα;

Ένας φίλος θέλοντας να περιγράψει τι σημαίνει ESG έδωσε ένα πρακτικό παράδειγμα: 

«Στο κτίριο που συστεγάζεται η εταιρεία μου με δύο άλλες επιχειρήσεις σκεφτήκαμε να βάλουμε μια τέντα για την προστασία των αυτοκινήτων. Μετά από διαβούλευση των τριών –την μία μάλιστα διοικεί γυναίκα από τη Βρετανία, καταλήξαμε να φυτέψουμε κάποια πλατάνια. Αποφύγαμε έτσι το αποτύπωμα της κατασκευής της τέντας και βελτιώσαμε το ενεργειακό ισοζύγιο της γειτονιάς λαμβάνοντας μια κοινή απόφαση». 

Μικρά πρακτικά ζητήματα, που προτάσσουν την περιβαλλοντική συνείδηση, απέναντι στην –εμπεδωμένη καταναλωτική κουλτούρα.