Ενδεικτικά αναφέρεται οτι η Ευρωπαϊκή Ένωση σχεδιάζει να επιβάλει δασμούς που σχετίζονται με τις εκπομπές άνθρακα στις εισαγωγές αγαθών, συμπεριλαμβανομένου του χάλυβα, του τσιμέντου και της ηλεκτρικής ενέργειας, μέσα από ένα καθεστώς που θα συνδέεται με το σύστημα εμπορίας εκπομπών της ΕΕ (EU ETS).
Και αυτό δε συμβαίνει άδικα, καθώς ο κατασκευαστικός κλάδος αποτελεί έναν από τους πιο ρυπογόνους και ενεργοβόρους τομείς παγκοσμίως καθώς συνεπάγεται μεγάλη κατανάλωση φυσικών πόρων και την αλλοίωση του φυσικού τοπίου, ενώ κατέχει σημαντικό μερίδιο στην παγκόσμια αλυσίδα μεταφοράς εμπορευμάτων και εφοδιασμού, καθώς οι πρώτες ύλες προέρχονται συνήθως από χώρες με χαμηλή μεταποιητική δραστηριότητα.
Για να κατανοήσουμε την πλήρη έκταση αυτής της αλυσίδας, πρέπει να παρακολουθούμε την πορεία του υλικού από την εξόρυξή του έως τη χρήση του από τον κατασκευαστή. Ο κατασκευαστικός κλάδος είναι υπεύθυνος για την κατανάλωση 40% έως 75% του συνόλου των πρώτων υλών στον κόσμο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο σίδηρος, ο οποίος μετατρέπεται σε αλουμίνιο ή χάλυβα και χρησιμοποιείται για την κατασκευή ράβδων, κουφωμάτων ή άλλων μεταλλικών κατασκευών, περνώντας από πολλά μεταποιητικά στάδια.
Ενας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς σιδήρου παγκοσμίως είναι η Βραζιλία. Το 2021, το υλικό αντιπροσώπευε το 1,64% των συνολικών εξαγωγών της χώρας, με εκτιμώμενη αξία $ 2,6 δισ. μόνο για το πρώτο 6μηνο, καθιστώντας το 13ο στη λίστα με τα προϊόντα συνολικών εξαγωγών της χώρας.
Στη συνέχεια, εξάγεται στην Κίνα, τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ολλανδία, τη Νότια Κορέα και άλλες χώρες, με σκοπό τη μεταποίηση του. Εκεί, το υλικό μετατρέπεται σε χάλυβα, ο οποίος τελικά χρησιμοποιείται για την κατασκευή κτιρίων και υποδομών ανά τον πλανήτη. Αυτό το ταξίδι είναι πολύ οικονομικό αλλά έχει καταστροφικές συνέπειες για τη χώρα προέλευσης.
Η περιγραφή της πορείας του σιδήρου αποκαλύπτει μια πολύ δυσοίωνη κατάσταση που δεν αφορά μόνο το συγκεκριμένο υλικό.
H μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος βασικών υλικών μπορεί να επιτευχθεί με διάφορους τρόπους, όπως η αντικατάστασή τους, η επαναχρησιμοποίηση ή η ανακύλωσή τους, μετά την ολοκλήρωση της χρήσης τους. Επίσης, σημαντικό ρόλο μπορούν να διαδραματίσουν οι νέες τεχνολογίες, η βελτιστοποίηση της παραγωγικής διαδικασίας και ο προσεκτικός σχεδιασμός.
