Στο παρελθόν, οι
πόλεις υποδοχής συνήθιζαν να κατασκευάζουν πολλές φιλόδοξες αρένες και αθλητικά
κέντρα, εκμεταλλευόμενοι την ευκαιρία να επιδείξουν την ικανότητά τους να
αναλαμβάνουν μεγάλα έργα υποδομής, μπροστά σε ένα παγκόσμιο κοινό.
Όμως, ελάχιστοι χώροι κατασκευάστηκαν για τους εν εξελίξει Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου 2022, όπως συνέβη και σε άλλους Αγώνες που διοργανώθηκαν πρόσφατα. Αντιθέτως, η πόλη αξιοποίησε πολλούς χώρους που κατασκευάστηκαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008. Το ίδιο συνέβη και με τους Ολυμπιακούς του Τόκιο, που πραγματοποιήθηκαν το περασμένο έτος και φιλοξενήθηκαν σε χώρους που κατασκευάστηκαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1964. Ακόμη λιγότεροι χώροι πρόκειται να κατασκευαστούν για ορισμένους από τους επερχόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Αυτή είναι η νέα στρατηγική
που ακολουθείται, σύμφωνα με τον κο Dubi, ο οποίος είναι επιφορτισμένος με την επίβλεψη της προετοιμασίας των
Ολυμπιακών Αγώνων. «Είναι απλά λογικό, γιατί έχουμε μια δεξαμενή πιθανών
διοργανωτών, η οποία είναι πεπερασμένη»,.
«Γιατί λοιπόν να
μην πάμε στις περιοχές που έχουν διοργανώσει τους αγώνες στο παρελθόν ή έχουν
διοργανώσει άλλες πολυαθλητικές εκδηλώσεις, φιλοξενώντας παγκόσμια κύπελλα και
παγκόσμια πρωταθλήματα;» είπε στη συνέχεια. «Δεν θέλουμε να αναγκάσουμε τις χώρες
υποδοχής να κατασκευάζουν κτίρια που δεν είναι βέβαιο ότι θα χρησιμοποιηθούν ξανά
στο μέλλον».
Ο κος Dubi εξήγησε ότι μόνο ένας νέος χώρος θα κατασκευαστεί για τους Ολυμπιακούς Αγώνες Milano-Cortina του 2026, ενώ κανένας νέος χώρος δε θα χρειαστεί για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες το 2028. Δεδομένης της εστίασης στην επαναχρησιμοποίηση των υφιστάμενων κατασκευών, ο Dubi δεν πιστεύει ότι θα δούμε να χτίζονται ξανά Ολυμπιακά πάρκα γεμάτα νέα κτίρια, όπως αυτά που δημιουργήθηκαν για τους αγώνες του Σότσι, του Λονδίνου, της Αθήνας και του Σίδνεϊ.
Μάλιστα, σε
απάντηση όσων επικαλεστούν ότι αυτό το σκεπτικό θα περιορίσει τον αριθμό των
πόλεων που μπορούν να φιλοξενήσουν τους αγώνες, ο κος Dubi υποστηρίζει ότι η έμφαση
σε υπάρχοντες χώρους, σε συνδυασμό με προσωρινές δομές, μπορεί στην πραγματικότητα
να επεκτείνει τον αριθμό των πιθανών πόλεων υποδοχής. Όπως είπε, «Δεν έχουμε
πια την απαίτηση να χτίσουμε, επομένως σχεδόν οποιαδήποτε πόλη μπορεί να
φιλοξενήσει τους αγώνες».
Οραματίζεται τις
πόλεις που θα φιλοξενήσουν τους Αγώνες να χρησιμοποιούν προσωρινές κατασκευές,
όπως χρησιμοποιήθηκε ο χώρος βόλεϊ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το
2012 ή όπως θα χρησιμοποιηθεί ο χώρος skateboarding στην Place de la Concorde
στο Παρίσι 2024, παράλληλα με τις υπάρχουσες μόνιμες κατασκευές.
Για
εξειδικευμένες εγκαταστάσεις, προτείνει ότι οι οικοδεσπότες μπορούν να
χρησιμοποιήσουν χώρους σε άλλες πόλεις ή ακόμα και άλλες χώρες, αναφέροντας
τους αγώνες ιππασίας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου το 2008, που
φιλοξενήθηκαν στο Χονγκ Κονγκ.
«Έχουμε επί της παρούσης
μια χώρα στη Νότια Ευρώπη που σκέφτεται να φιλοξενήσει τους (Χειμερινούς
Ολυμπιακούς) Αγώνες- δεν έχουν εγκαταστάσεις για άλματα σκι ούτε για bobsled». Σύμφωνα με τον Dubi, πλέον αυτό είναι εφικτό. Μπορούν απλά να
διεξάγουν αυτά τα αθλήματα σε μι άλλη πόλη ή χώρα και η διοργάνωση θα
συμφωνήσει.
Συνολικά, οι
μελλοντικοί διοργανωτές ενθαρρύνονται να είναι καινοτόμοι και να ενσωματώσουν
την υπάρχουσα αρχιτεκτονική μιας πόλης στα σχέδια για τους αγώνες. «Αν στο
μέλλον, αντί να έχουμε έναν προσωρινό τοίχο για αθλητική αναρρίχηση που θα
είναι φτιαγμένος από το τίποτα, αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα από τα
κτίρια της πόλης, τότε ας το χρησιμοποιήσουμε», είπε.
«Αυτό θα
αναζητήσουμε από τους διοργανωτές: να είστε πρωτότυποι, να καινοτομείτε, να
χρησιμοποιείτε αυτό που έχετε, αυτό που σας καθορίζει ως πόλη, ως κοινότητα»
κατέληξε ο διευθυντής των Ολυμπιακών Αγώνων.
