Το σύγχρονο Κάιρο είναι μια χαοτική πόλη από άναρχα κατασκευασμένα σπίτια που επεκτείνεται με γρήγορους ρυθμούς καταλαμβάνοντας τις παραδοσιακές φυτείες των χουρμαδιών και των λαχανόκηπων. Η εναπομείνασα γεωργική γη της Αιγύπτου εξαντλείται και αντικαθίσταται από μεγάλες γειτονιές γεμάτες με κτίρια, χωρίς πάρκα ή δημόσιους αστικούς χώρους. Αυτό το πρόβλημα των προαστίων που αναπτύσσονται χωρίς να τηρούν κανέναν πολεοδομικό σχεδιασμό είναι ανησυχητικό για πολλές μολυσμένες μητροπόλεις στην Αφρική, την Ασία και τη Νότια Αμερική.
Σύμφωνα με τους αρχιτέκτονες οι κατασκευές είναι σχεδιασμένες ως ανεστραμμένες πυραμίδες, με τις κορυφές τους να δείχνουν προς τα κάτω, θέλοντας με αυτο τον τρόπο να επικρίνουν την ανεξέλεγκτη αστική ανάπτυξη που καταστρέφει τη φύση και τα εύθραυστα οικολογικά της συστήματα. Το μεγάλο τους μέγεθος δημιουργεί έναν διάλογο με τις αρχαίες πυραμίδες των Φαραώ ενώ αντιπροσωπεύει μια νέα πόλη πολιτισμού.
Οι πυραμίδες που θα πάρουν ονόματα από τους αρχαίους αιγυπτιακούς θεούς και θα φιλοξενούν εκπαιδευτικά και ερευνητικά κέντρα: σχολή αρχιτεκτονικής και πολεοδομίας, ινστιτούτο αποκατάστασης παπύρων, εθνική βιβλιοθήκη, σχολή παραδοσιακών χειροτεχνιών, σχολή βοτανικής
Στόχος να αποτελέσουν έναν πολιτιστικό δίκτυο που θα έχει τη δυνατότητα να εκπαιδεύσει και να προετοιμάσει τις νέες γενιές επαγγελματιών και στελεχών του Καΐρου, με βάση τις αρχές του καλύτερου τοπίου και της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας.
Όλες οι πυραμίδες θα συνδέονται με ένα σύστημα monorail, με έναν σταθμό στη βάση κάθε πυραμίδας. Ανελκυστήρες και πύργοι σκάλας, τοποθετημένοι μέσα στις κολώνες, θα οδηγούν τους επισκέπτες από τη χαοτική- στην πολιτιστική-πόλη. Οι βεράντες στην κορυφή των πυραμίδων θα λειτουργούν ως μεγάλες πανοραμικές πλατείες που ανοίγουν προς το τοπίο, για φοιτητές και τουρίστες.