«Υπάρχει μια
ευρύτερη ευθύνη, πέρα από την ικανοποίηση των βασικών στόχων για γρήγορες αποδόσεις για τους μετόχους», λέει ο Jeremy Kelly, επικεφαλής
διευθυντής του Global Cities Research στη JLL. «Αυξανονται οι προβλέψεις ότι τα ακίνητα θα βρεθούν στο προσκήνιο και θα παίξουν κεντρικό ρόλο σε ένα πιο
βιώσιμο και δίκαιο μέλλον».
Φυσικά, παραδοσιακά κριτήρια όπως αυτά της τοποθεσίας, της ποιότητας των ενοικιαστών, καθώς
και της τοπικής οικονομίας εξακολουθούν να αποτελούν τους βασικούς δείκτες
της ανθεκτικότητας και της μακροπρόθεσμης απόδοσης μιας περιοχής.
Ωστόσο τωρα έχουν αρχίσει να παίζουν μεγαλύτερο ρόλο παράγοντες που λαμβάνουν υπόψη τις ανάγκες και τις απαιτήσεις των τοπικών επιχειρήσεων, των πελατών και των κατοίκων. Μεταξύ αυτών, περιλαμβάνονται οι εμπειρίες που παρέχει ένας τόπος, το πόσο καλά συνδεδεμένος είναι, το περιβαλλοντικό του αντίκτυπο, και η θετική του συμβολή στην κοινωνία στην υγεία και την ευημερία των ανθρώπων που κατοικούν σε αυτόν. Όλα αυτά μπορούν πλέον να προσθέσουν σημαντική αξία σε μια επένδυση.
«Τα τελευταία
χρόνια, οι επενδυτές και οι κατασκευαστές αγωνίζονται να παράγουν υπεραξίες, δεδομένου
του περιβάλλοντος χαμηλών αποδόσεων των τελευταίων ετών. Εδώ είναι που η
ολιστική σκέψη μπορεί πραγματικά να κάνει τη διαφορά», λέει ο Jon Neale, επικεφαλής της βρετανικής έρευνας της JLL.
«Οι επενδυτές που αποδεικνύουν ότι λαμβάνουν υπόψη όλους αυτούς τους τομείς θα είναι πιο εύκολο να βρουν ευκαιρίες ή να κάνουν συμπράξεις με το δημόσιο ή τρίτους φορείς. Αυτή η προσέγγιση γίνεται ολοένα και περισσότερο δημοφιλής ανάμεσα στους θεσμικούς επενδυτές που αναζητούν μακροπρόθεσμες αποδόσεις, πιο ανθεκτικές στον πληθωρισμό», συμπληρώνει ο ίδιος.
Οι παραπάνω προκλήσεις χαρακτηρίζουν ιδαίτερα τις αναπτύξεις μεγάλης κλίμακας και μεικτής χρήσης, με περίπλοκες διαδικασίες αδειοδότησης σε επίπεδο τοπικών αρχών και μακροχρόνιες διαπραγματεύσεις όπου απαιτείται στενότερη συνεργασία μεταξύ επενδυτών, τοπικών συμβουλίων και ενδιαφερομένων.
«Βρισκόμαστε πλέον σε ένα σημείο όπου οι παίκτες από όλο το
φάσμα της βιομηχανίας ανάπτυξης ακινήτων – από εταιρείες με δικά τους ακίνητα, μέχρι κατασκευαστές
και επενδυτές – παίζουν σημαντικό πλέον ρόλο στην προστασία και τη
διαχείριση μιας περιοχής», λέει ο κος Kelly. «Και τα δεδομένα δείχνουν ότι αυτή
η αλλαγή στάσης ήρθε για να μείνει».
Η εν λόγω προσέγγιση δεν καταγράφεται πρώτη φορά στην ιστορία. Αντιθέτως, περί το 1900, η
βρετανική σοκολατοποιοία Cadbury έχτισε ένα ολόκληρο χωριό για το προσωπικό του
εργοστασίου της. Ομοίως, τη Δεκαετία του 1920, η εταιρεία ηλεκτρονικών Phillips
δημιούργησε το σημερινό Αϊντχόβεν, μέσα από την ενοποίηση έξι προϋπαρχόντων χωριών,
χτίζοντας σπίτια, καταστήματα, σχολεία και εγκαταστάσεις αναψυχής για να
υποστηρίξει την ανάπτυξη της εταιρείας.
Μέσα στην
τρέχουσα παγκοσμιοποιημένη πραγματικότητα, οι άνθρωποι μπορεί να έχουν
περισσότερες επιλογές σχετικά με το πού ζουν και εργάζονται και οι επιχειρήσεις
έχουν περισσότερες επιλογές όσον αφορά το πού θα εγκαταστήσουν τα γραφεία τους,
και υψηλότερες προσδοκίες, ειδικά για θέματα υγείας και ευημερίας.
«Τα δεδομένα και πολλά
μη δημοσιευμένα στοιχεία υποδηλώνουν ότι οι επιχειρήσεις, οι πελάτες και οι
κάτοικοι γίνονται πιο απαιτητικοί», σημειώνει ο κος Neale. «Οι επενδυτές θα
πρέπει να εργαστούν σκληρότερα για επιτύχουν στόχους που αφορούν στην εμπειρία, στις ανέσεις και στην γενικότερη κουλτούρα των περιουσιακών τους στοιχείων,
εάν επιθυμούν να διατηρήσουν ανθεκτικές εισοδηματικές ροές μακροπρόθεσμα».
