Μάλιστα, σύμφωνα με τον κόμβο «Οδυσσέας» του υπουργείου Πολιτισμού, το κτιριακό συγκρότημα που κατασκευάστηκε το 1857 αποτελεί αξιόλογο και αντιπροσωπευτικό δείγμα νεοκλασσικής αρχιτεκτονικής και ένα ιστορικό, πολεοδομικό τοπόσημο για ολόκληρη την πόλη της Πάτρας. Οπως προβλέπεται από τη σύμβαση κατασκευής του έργου, που έχει ήδη υπογραφεί από το Δήμο Πατρών, το κτιριακό συγκρότημα θα μετατραπεί σε εκθεσιακό - μουσειακό χώρο και σε ψηφιακό κέντρο οπτικοακουστικής κληρονομιάς.
Παράλληλα, θα λειτουργήσουν εργαστήρια καλλιτεχνικής δημιουργίας, καθώς και ένα μικρό συνεδριακό κέντρο. Το έργο είναι προϋπολογισμού 10.696.860 ευρώ και έχει ενταχθεί στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Οι εργασίες αναμένεται να ξεκινήσουν άμεσα, αφού έχει ήδη εγκατασταθεί ο ανάδοχος, ενώ εκτιμάται ότι θα ολοκληρωθούν σε περίπου δύο χρόνια.
Σύμφωνα με τη μελέτη, στο κτιριακό συγκρότημα προβλέπεται να γίνουν οι παρακάτω εργασίες:
- Στο ισόγειο δυτικό τμήμα της πτέρυγας Hansen, στην οποία έχει δοθεί το όνομα του Δανού αρχιτέκτονα, θα δημιουργηθεί χώρος περιοδικών εκθέσεων και δραστηριοτήτων.
- Στο υπόγειο δυτικό τμήμα της ίδιας πτέρυγας, θα χωροθετηθούν εργαστήρια καλλιτεχνικής δημιουργίας και γραφεία.
- Στην ισόγεια αίθουσα της δυτικής πτέρυγας θα διαμορφωθεί μικρό συνεδριακό κέντρο με δυνατότητα πολλαπλών χρήσεων.
- Στη βορειοδυτική πτέρυγα θα λειτουργήσει χώρος εστίασης και αναψυχής.
- Στους υπόλοιπους χώρους του κτιριακού συγκροτήματος θα λειτουργήσουν γραφεία διοίκησης και υποστηρικτικές λειτουργίες.
Το ψηφιακό κέντρο
Το ψηφιακό κέντρο οπτικοακουστικής κληρονομιάς πρόκειται να λειτουργήσει στο ανατολικό υπόγειο και ισόγειο τμήμα της πτέρυγας Hansen, καθώς και στην ανατολική και βόρεια πτέρυγα του συγκροτήματος. Ο Δήμος Πατρέων έχει χαρακτηρίσει το κέντρο ως μία ιδιαίτερα σημαντική δομή για τη συλλογή, διάσωση, μελέτη, τεκμηρίωση, ψηφιοποίηση, προβολή και ανάδειξη της πόλης της Πάτρας. Ταυτόχρονα, το χαρακτηρίζει ως μια πρωτότυπη σύζευξη της ερευνητικής διάστασης και της ανάπτυξης ψηφιακής πολιτικής με την καλλιτεχνική διάσταση για την εκθεσιακή προβολή υψηλής αισθητικής, με όχημα την καινοτόμα χρήση των νέων τεχνολογιών για τη δημιουργία οπτικοακουστικών αφηγήσεων και βιωμάτων στον πολυδύναμο αυτό χώρο.
Επίσης, θα είναι ένας χώρος ανοιχτός στην κοινωνία, σύγχρονος και φιλικός προς τους κατοίκους και τους επισκέπτες της πόλης, θα διαφυλάξει με εγκυρότητα και αξιοπιστία την ατομική και συλλογική μνήμη των πολιτών και θα αποτελέσει ένα σημείο αναφοράς για τη σχέση της πόλης με το παρελθόν της, αλλά και πύλη ανάπτυξης του ψηφιακού της παρόντος και μέλλοντος. Η συγκεκριμένη δομή θα συλλέγει το οπτικοακουστικό υλικό της πόλης, το οποίο θα το διασώζει και θα το τεκμηριώνει. Ως εκ τούτου, ο κάθε πολίτης θα έχει πρόσβαση στο σύνολο κάθε απεικόνισης και κινούμενης εικόνας, φωτογραφίας και ηχογράφησης, αλλά και ψηφιακής αποτύπωσης της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Ακόμη, μέσα στο κτιριακό συγκρότημα υπάρχει ο ναός του Αγίου Χαραλάμπους και δενδροφυτευμένο αίθριο, έκτασης περίπου 1.200 τ.μ., όπου κατά την διάρκεια της καλοκαιρινής περιόδου φιλοξενούνται συναυλίες, παραστάσεις, εκδηλώσεις λόγου κ.α. αναδεικνύοντας και κατ΄ αυτόν τον τρόπο, την αισθητική και μνημειακή του αξία.
Η ιστορία του κτιριακού συγκροτήματος
Το κτιριακό συγκρότημα του παλαιού δημοτικού νοσοκομείου βρίσκεται στην «καρδιά» της άνω πόλης της Πάτρας, όπου ολοκληρώνονται οι εργασίες ανάπλασης, κάτω ακριβώς από το κάστρο και πολύ κοντά στο Ρωμαϊκό Ωδείο και στο Ρωμαϊκό Στάδιο. Σύμφωνα με «Ιστορικό Λεξικό των Πατρών» του Κώστα Ν. Τριανταφύλλου το παλαιό δημοτικό νοσοκομείο θεμελιώθηκε στις 15 Οκτωβρίου του 1857 από το βασιλιά Όθωνα και τα σχέδια του κτιριακού συγκροτήματος εκπονήθηκαν από τον Δανό αρχιτέκτονα, Hansen. Οπως λέει ο Δήμος το 1871 αποπερατώθηκε το πρώτο τμήμα που περιλάμβανε την πρόσοψη και το μισό των πλάγιων πτερύγων, ενώ την 1η Ιανουαρίου του 1872 άρχισε η λειτουργία του με την επωνυμία «Δημοτικό Νοσοκομείο Πατρών». Από το 1889 έως το 1897 έγιναν επεκτάσεις και νέες κτιριακές υποδομές με δωρεές και πρωτοβουλίες, των αδελφών Κορύλλων και των Ι. Γιαννόπουλου, Θ. Ευσταθόπουλου και Κ. Παπασταθόπουλου, ενώ το 1914 ανεγέρθηκε και ο ναός του Αγίου Χαραλάμπους.
Το 1924 έγινε ανακαίνιση του συγκροτήματος, περίφραξη και δημιουργία κηπάριου, με δαπάνες του Χρ. Κορύλλου. Κατά την διάρκεια των πολέμων του 1897 και του 1912, σύμφωνα με «Ιστορικό Λεξικό των Πατρών», νοσηλεύτηκαν στρατιώτες στο νοσοκομείο, ενώ την 1η Μαΐου του 1941 κατελήφθη από τους Γερμανούς και τους Ιταλούς κατακτητές. Το 1959, το νοσοκομείο πέρασε στη δικαιοδοσία του υπουργείου Κοινωνικής Πρόνοιας και μετονομάστηκε Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο «Ο Άγιος Ανδρέας», ενώ το 1972 οι λειτουργίες του μεταφέρθηκαν στο νέο κτίριο. Το 1984 αναγνωρίστηκε η κυριότητα του κτιρίου στο Δήμο Πατρέων και το 1989 άρχισαν οι εργασίες αποκατάστασης της κεραμοσκεπής και των όψεων, σε συνεργασία με το υπουργείο Πολιτισμού.
Το 1994 εγκαταστάθηκαν σε ανακαινισμένα κτίρια της βορειοδυτικής πλευράς υπηρεσίες του πολιτιστικού τομέα του Δήμου, ενώ ολοκληρώθηκαν οι εργασίες στη μπροστινή πτέρυγα Hansen, η οποία μετατράπηκε σε χώρο εκθέσεων και πολιτιστικών εκδηλώσεων.
πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
