Η πρόσφατη έκθεση της KPMG “Healthcare Horizons”, προειδοποιεί ότι τα συστήματα σε όλο τον κόσμο – από τις κρατικά χρηματοδοτούμενες υπηρεσίες υγείας έως τα μοντέλα ιδιωτικοποιημένης ασφάλισης – αντιμετωπίζουν δυνητικές υπαρξιακές κρίσεις που απαιτούν ριζοσπαστικούς και καινοτόμους τρόπους σκέψης.
Πολύ πριν από την COVID-19, η διαθεσιμότητα εργατικού δυναμικού και η ευημερία του, η αυξημένη ζήτηση υπηρεσιών λόγω της γήρανσης και της αύξησης του πληθυσμού, αλλά και το αυξημένο φορτίο των μη μεταδοτικών ασθενειών, επιβάρυναν ήδη σημαντικά τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης. Με το βλέμμα στο μέλλον, η έκθεση υπογραμμίζει ότι η πανδημία πιθανότατα θα αποδειχθεί το πρώτο από τα πολλά διαδοχικά κύματα κρίσεων που αναμένεται να πλήξουν τον κλάδο, όπως η παγκόσμια ύφεση, το χρέος που σχετίζεται με την αντιμετώπιση της COVID-19, η γεωπολιτική αστάθεια και οι καταστροφές από την κλιματική αλλαγή .
Στην έκθεση “Healthcare Horizons” διατυπώνονται τρία πιθανά μελλοντικά σενάρια για τον κλάδο:
Υποβάθμιση: Στο σενάριο αυτό, τα συστήματα υγείας επιστρέφουν στους προ-πανδημίας τρόπους λειτουργίας τους. Συνεχίζουν να βασίζονται πρωτίστως στα νοσοκομειοκεντρικά μοντέλα περίθαλψης, να εστιάζουν τις προσπάθειες τους στην πρόσληψη νέου προσωπικού χωρίς να ασχολούνται με τη διατήρηση και την ευημερία του και να υιοθετούν νέες τεχνολογίες, με αποσπασματικό όμως τρόπο. Το αποτέλεσμα αυτού του σεναρίου είναι ότι οι οργανισμοί πιθανό να μην καταφέρουν να ανταποκριθούν στις αυξανόμενες απαιτήσεις και το κόστος των υπηρεσιών, κάτι που πιθανόν να οδηγήσει σε διαφορετικούς βαθμούς κατάρρευσης του συστήματος ή σε μακροπρόθεσμη υποβάθμιση της ποιότητας της περίθαλψης και της υγείας του πληθυσμού.
Αποξένωση: Στο σενάριο αυτό, τα συστήματα υγείας υφίστανται ριζικό τεχνολογικό μετασχηματισμό, αξιοποιώντας δεδομένα και αναδυόμενες τεχνολογίες. Κάτι τέτοιο ωστόσο δεν συνοδεύεται από συμμετοχή και ενσωμάτωση της κοινότητας, ούτε στην επικέντρωση στο εργατικό δυναμικό. Αν και η τεχνολογία είναι πολλά υποσχόμενη όσον αφορά στις λύσεις για το μέλλον, το πιθανότερο αποτέλεσμα αυτού του σεναρίου είναι η δημιουργία συστημάτων δύο επιπέδων, όπου εκείνα με τους περισσότερο ψηφιακά εγγράμματους, αστικούς και εύπορους πληθυσμούς θα λαμβάνουν υψηλότερη ποιότητα υπηρεσιών. Η μονομερής επικέντρωση στην τεχνολογία ενέχει επίσης τον κίνδυνο δυσφορίας του κλινικού προσωπικού, ειδικά εάν η τεχνολογία εφαρμόζεται χωρίς το προσωπικό να αναλαμβάνει ισχυρό ρόλο.
Συμπερίληψη: Στο συγκεκριμένο σενάριο, η τεχνολογία και τα πλεονεκτήματα της κοινότητας αξιοποιούνται για να ενισχυθεί η δυνατότητα του εργατικού δυναμικού να παρέχει φροντίδα υψηλής ποιότητας. Η τεχνολογία θεωρείται ως το μέσο για την επίτευξη του σκοπού – εμπλέκοντας τους ασθενείς στη ίδια τους τη φροντίδα, δίνοντας τη δυνατότητα στους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας να αλληλεπιδρούν καλύτερα με τους ασθενείς και ενδυναμώνοντας τις κοινότητες ώστε να καταφέρνουν να αντιμετωπίζουν ζητήματα ανισότητας στην υγεία και να εστιάζουν περισσότερο στην πρόληψη. Το αποτέλεσμα σε αυτό το σενάριο είναι ότι οι οργανισμοί υγειονομικής περίθαλψης ευδοκιμούν και ολόκληροι πληθυσμοί επωφελούνται από τη βελτίωση της υγείας και της φροντίδας.
