Σύμφωνα με την έρευνα, εάν η πρακτική βαφής της στέγης υιοθετούνταν σε όλη την πόλη, θα μείωνε τον αριθμό των συστημάτων κλιματισμού που χρησιμοποιούνται σε εσωτερικούς χώρους, τα οποία αυξάνουν τις εξωτερικές θερμοκρασίες.
«Ένα από τα κύρια πλεονεκτήματα της μελέτης μας είναι ότι είναι μεταξύ των πρώτων που έκανε μια τόσο ολοκληρωμένη ανάλυση κοινών παρεμβάσεων για τη μείωση της έκθεσης σε θερμοκρασίες ζεστού αέρα», είπε ο Michael Lucibella, μέλος της ερευνητικής ομάδας.
Στο University College του Λονδίνου, οι ερευνητές δημιούργησαν ένα τρισδιάστατο κλιματικό μοντέλο του Μεγάλου Λονδίνου με βάση τις δύο πιο ζεστές μέρες που έχουν καταγραφεί το 2018 για να αξιολογήσουν το πιο αποτελεσματικό σύστημα διαχείρισης θέρμανσης: βαμμένες στέγες, πράσινες στέγες, ηλιακούς συλλέκτες, βλάστηση στο επίπεδο του εδάφους ή κλιματισμό.
Καθώς οι σχεδιαστές εξερευνούν επί του παρόντος όλες τις επιλογές, εφάρμοσαν την καθεμία σε όλα τα κτίρια. Πρώτον, υπολόγισαν ότι ο κλιματισμός θερμαίνει το κέντρο της πόλης έως και 1 βαθμό Κελσίου. Οι πράσινες στέγες είχαν ένα ασταθές μοτίβο καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας. Τα αποτελέσματά τους κυμάνθηκαν σημαντικά. Μείωσαν τις θερμοκρασίες κατά 0,5 βαθμούς Κελσίου, αλλά τη νύχτα, η παγιδευμένη θερμότητα στην οργανική ύλη προκάλεσε αύξηση της θερμοκρασίας.
Η φύτευση φυλλοβόλων δέντρων στους χώρους πρασίνου της πόλης βοήθησε στη διαχείριση της ζέστης κατά τη διάρκεια της νύχτας, αλλά δεν έδωσε ενθαρρυντικά αποτελέσματα κατά τη διάρκεια της ημέρας, καθώς οδήγησε σε αύξηση του επίπεδου υγρασίας. Τα ηλιακά πάνελ και η βλάστηση στο επίπεδο του δρόμου μετά βίας οδήγησαν σε ρυθμό μείωσης 0,3 βαθμών Κελσίου κατά μέσο όρο, αν και αναμφισβήτητα συνεχίζουν να ωφελούν το περιβάλλον.
Εντούτοις, οι λευκές ή ανακλαστικές στέγες φάνηκα πολλά υποσχόμενες, δεδομένου ότι αντανακλούν τη θερμότητα, αντί να την απορροφούν. Σύμφωνα με την έρευνα, αυτές θα μπορούσαν να εξισορροπήσουν τη θερμότητα εντός και εκτός των κτιρίων, φτάνοντας σε μείωση της εξωτερικής θερμοκρασίας κατά 1,1 έως 2 βαθμούς Κελσίου σε ορισμένες περιοχές.
«Δοκιμάσαμε εκτενώς πολλαπλές μεθόδους που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν πόλεις όπως το Λονδίνο για να προσαρμοστούν και να μετριάσουν τις θερμοκρασίες κατά τους θερινούς μήνες», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας Dr. Oscar Brousse.
«Διαπιστώσαμε ότι οι δροσερές στέγες ήταν ο καλύτερος τρόπος για να κρατήσουμε χαμηλές τις θερμοκρασίες κατά τις εξαιρετικά ζεστές μέρες του καλοκαιριού. Άλλες μέθοδοι είχαν διάφορα σημαντικά δευτερεύοντα οφέλη, αλλά καμία δεν μπόρεσε να μειώσει τη θερμότητα των πόλεων στο ίδιο επίπεδο».
Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο Geophysical Researcher Letters, παρουσιάζει το πρόβλημα στις μεγάλες πόλεις. Οι πόλεις παγιδεύουν τη θερμότητα σε αυτό που είναι γνωστό ως «Φαινόμενο της αστικής θερμικής νησίδας». Ως αποτέλεσμα, με τις θερμοκρασίες στα ύψη, οι πολεοδόμοι εφαρμόζουν ενεργητικές και παθητικές λύσεις, όπως η βλάστηση και οι δροσερές και πράσινες στέγες, με σκοπό την ανακούφιση του αστικού πληθυσμού.
Πηγή: Interesting Engineering
