«Αναπτύξαμε με επιτυχία μια επαναφορτιζόμενη μπαταρία χρησιμοποιώντας το ουράνιο ως ενεργό υλικό», δήλωσε το ινστιτούτο σε δελτίο Τύπου.
Αυτό θα μπορούσε να μεταμορφώσει τη διαχείριση των πυρηνικών αποβλήτων και να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη ανάγκη για πιο αποδοτικές μπαταρίες.
Για αυτήν την έρευνα, η ομάδα χρησιμοποίησε το ουράνιο ως ενεργό υλικό στις ηλεκτροχημικές διαδικασίες της μπαταρίας. Συνήθως, οι μπαταρίες βασίζονται σε υλικά όπως το λίθιο ή ο μόλυβδος για να διευκολύνουν τη ροή των ηλεκτρονίων και να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια.
Το ουράνιο που χρησιμοποιήθηκε στη μελέτη έχει τις ίδιες χημικές ιδιότητες με το εξαντλημένο ουράνιο (DU), ένα παραπροϊόν του εμπλουτισμού του φυσικού ουρανίου για πυρηνικό καύσιμο.
Η μπαταρία προσφέρει μια υποσχόμενη λύση για την αποθήκευση υπερβολικής ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από ανανεώσιμες πηγές, αντιμετωπίζοντας την εγγενή αστάθεια της ηλιακής και αιολικής ενέργειας.
Η πρωτότυπη μπαταρία έχει πλάτος 10 εκατοστά και ύψος 5 εκατοστά.
«Η μπαταρία φορτίστηκε και εκφορτίστηκε 10 φορές και η απόδοση της μπαταρίας παρέμεινε σχεδόν αμετάβλητη» ανέφερε η ερευνητική ομάδα.
Αυτή η σταθερότητα αποτελεί βασικό δείκτη για την πιθανή μακροχρόνια διάρκεια και αξιοπιστία της, οι οποίες είναι σημαντικές για τις εφαρμογές στην πραγματική ζωή.
Η Ιαπωνία κατέχει μόνη της περίπου 16.000 τόνους εξαντλημένου ουρανίου, ενώ η παγκόσμια αποθεματική ποσότητα υπολογίζεται σε εντυπωσιακούς 1,6 εκατομμύρια τόνους.
Εάν οι επαναφορτιζόμενες μπαταρίες ουρανίου μπορέσουν να κλιμακωθούν με επιτυχία και να εμπορευματοποιηθούν, θα μπορούσαν να παρέχουν έναν βιώσιμο δρόμο για την αξιοποίηση αυτού του τεράστιου αποθέματος υλικού.
