Καθώς το εργατικό δυναμικό προσαρμόζεται σε ένα «μεταπανδημικό» τοπίο, θα μπορούσε να είναι προς το συμφέρον τόσο των εργοδοτών όσο και των εργαζομένων να επιστρέψουν στο γραφείο με πλήρη απασχόληση, είπε ο ίδιος στο CNBC.
Οι νεότεροι εργαζόμενοι - εκείνοι της Gen Z και το χαμηλότερο εύρος της ηλικίας των millennial - που θέλουν να προχωρήσουν τη σταδιοδρομία τους θα μπορούσαν να κερδίσουν ιδιαίτερα από την επιστροφή στα προ-πανδημικά πρότυπα, σύμφωνα με τον Cadigan, του οποίου το βιβλίο «Workquake» διερευνά πώς θα μπορούσε η πανδημία να ανοίξει το δρόμο για ένα καλύτερο εργσιακό μοντέλο.
«Η ηλικία 20 έως 35, ιδιαίτερα η ηλικία 20 έως 29, 30 ετών είναι πραγματικά απογοητευμένη», είπε ο Cadigan.
«Η αίσθηση της δέσμευσής τους σε έναν οργανισμό όπου δεν έχουν γνωρίσει ανθρώπους προσωπικά, δεν έχουν πάει κοντά τους, είναι πολύ μικρότερη από τους ανθρώπους που περνούν χρόνο μαζί όπως εμείς πριν», είπε. Οι πολιτικές απομακρυσμένης εργασίας, που εφαρμόστηκαν στις πρώτες μέρες της πανδημίας, έχουν κάνει σημαντικά βήματα προς τα εμπρός, συμπεριλαμβανομένης της αυξημένης συμμετοχής του εργατικού δυναμικού και των ακόμη ισχυρών επιπέδων παραγωγικότητας, είπε ο Cadigan, όμως έχουν επίσης ως αποτέλεσμα μια αποσύνδεση μεταξύ των εργαζομένων και των ομάδων, τροφοδοτώντας φαινόμενα όπως η Μεγάλη Παραίτηση. Αυτό, με τη σειρά του, οδήγησε σε μεγαλύτερη ρευστότητα στην αγορά εργασίας, η οποία, θα μπορούσε να είναι επικίνδυνη ενόψει μιας πιθανής ύφεσης.
«Για να αντιμετωπιστεί αυτό, οι νεότεροι εργαζόμενοι μπορεί να χρειαστεί να επιστρέψουν στον χώρο εργασίας - είτε οικειοθελώς είτε με άλλο τρόπο - για να καλλιεργήσουν αυτές τις πολύ σημαντικές σχέσεις τόσο με τους συμπαίκτες όσο και με τους ανωτέρους», είπε ο ίδιος.
