Την ΕΥ εκπροσώπησε στο συνέδριο ο κύριος Στέφανος Μήτσιος, Εταίρος, Επικεφαλής Φορολογικού τμήματος της EY Ελλάδος, ενώ ο κύριος Ειρηνικός Πλατής, Διευθύνων Εταίρος της συνεργαζόμενης με την ΕΥ δικηγορικής εταιρείας και μέλους του δικτύου EY Law, Πλατής-Αναστασιάδης και Συνεργάτες, συντόνισε πάνελ σχετικά με την ψηφιακή κάρτα εργασίας, με τη συμμετοχή της κυρίας Άννας Στρατηνάκη, Γενική Γραμματέα Εργασιακών Σχέσεων, Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, και του κυρίου Τάσου Βορηά, Διευθυντή Μισθοδοσίας και Προϋπολογισμού, Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού, Τράπεζα Πειραιώς.
Στην εισαγωγή της ομιλίας του, ο κύριος Μήτσιος παρατήρησε ότι «ένα από τα σημαντικότερα διδάγματα της πανδημίας είναι ότι, ακόμη και οι καλύτερα προετοιμασμένες επιχειρήσεις, βρίσκονται κάποια στιγμή αντιμέτωπες με κρίσεις που δεν είχαν προβλέψει, τις οποίες μπορούν να ξεπεράσουν μόνο αν διαθέτουν ευελιξία, προσαρμοστικότητα και ετοιμότητα να αλλάξουν τα πάντα. Η προσαρμοστικότητα δεν αποτελεί μόνο προϋπόθεση για την αντιμετώπιση κρίσεων, αλλά και βάση για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας και την ενίσχυση της κερδοφορίας».
Οι Οικονομικές Διευθύνσεις και οι Tax Directors των επιχειρήσεων έχουν βιώσει έντονα αυτήν την πραγματικότητα, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τη συμμόρφωση και τις δηλωτικές υποχρεώσεις. Ως αποτέλεσμα, σύμφωνα με την έρευνα της ΕΥ, Tax and Finance Operations Survey 2022, το 84% των στελεχών δηλώνουν ότι επανασχεδιάζουν το μοντέλο λειτουργίας της διεύθυνσης χρηματοοικονομικών και φορολογίας, ενώ το 95% σχεδιάζουν μετακίνηση πόρων από δραστηριότητες ρουτίνας προς στρατηγικές δραστηριότητες. Η αλλαγή αυτή αντικατοπτρίζει και τον αυξημένο ρόλο των διευθύνσεων φορολογίας ως συμβούλων της διοικητικής ομάδας και τη μεγαλύτερη συμμετοχή τους στη λήψη στρατηγικών αποφάσεων. Παράλληλα, οι επιχειρήσεις στρέφονται εντονότερα σε εξειδικευμένους εξωτερικούς παρόχους υπηρεσιών, με το 81% των επιχειρήσεων να προχωρούν σε co-sourcing – ενός συνδυασμού εξωτερικών και εσωτερικών πόρων – για ορισμένες δραστηριότητες στην επόμενη διετία.
Σύμφωνα με τον κύριο Μήτσιο, η ενίσχυση της ευελιξίας και της προσαρμοστικότητας βασίζεται σήμερα κυρίως σε δύο πυλώνες, την ψηφιακή τεχνολογία και το ανθρώπινο δυναμικό.
Συμπερασματικά, τόνισε ο κύριος Μήτσιος, «ο μετασχηματισμός της φορολογικής διεύθυνσης των επιχειρήσεων κινείται σε τέσσερις κατευθύνσεις: τη διαρκή επαναξιολόγηση του μοντέλου λειτουργίας, τον προσδιορισμό των λειτουργιών που θα εξακολουθήσουν να διεκπεραιώνονται εντός της εταιρείας, με αντίστοιχη αναδιοργάνωση του ανθρώπινου δυναμικού και της τεχνολογίας, την απόφαση για co-sourcing ορισμένων λειτουργιών, ιδιαίτερα των λειτουργιών ρουτίνας και την εξέταση των πλεονεκτημάτων μιας υβριδικής προσέγγισης».
Ωστόσο, όπως τόνισε ο ομιλητής, την ίδια ώρα που οι επιχειρήσεις επιδιώκουν να αυξήσουν την ευελιξία τους, αναμένουν το ίδιο και από τις φορολογικές αρχές, καθώς επιθυμούν η διαδικασία φορολογικής συμμόρφωσης να είναι όσο το δυνατόν απλούστερη, και οι φορολογικές αρχές να είναι όσο πιο ρεαλιστικές και ευέλικτες. Είναι χαρακτηριστικό ότι, σύμφωνα με την πανευρωπαϊκή έρευνα Attractiveness Survey της ΕΥ, η ψηφιοποίηση των συστημάτων των φορολογικών αρχών αναδεικνύεται από το 45% των ερωτώμενων ως ο σημαντικότερος παράγοντας κατά τις επενδυτικές αποφάσεις, και ο βαθμός ρεαλιστικής προσέγγισης και η ευελιξία της φορολογικής διοίκησης ως το τέταρτο σημαντικότερο κριτήριο από το 36% των ερωτώμενων. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο συντελεστής φορολογίας των εταιρικών κερδών βρίσκεται στην προτελευταία θέση, με 28%.
Στο σημείο αυτό ο κύριος Μήτσιος τόνισε την πρόοδο που έχει συντελεστεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, αναφέροντας, ενδεικτικά, την επιτυχή πρώτη εφαρμογή της ηλεκτρονικής διαβίβασης των λογιστικών στοιχείων και βιβλίων των επιχειρήσεων σε πραγματικό χρόνο (myDATA), την αναμενόμενη υλοποίηση του ηλεκτρονικού παραστατικού διακίνησης αγαθών – δελτίου αποστολής, και την προσπάθεια εκσυγχρονισμού και βελτιστοποίησης της επικοινωνίας μεταξύ διοίκησης και φορολογούμενου, μέσω της νέας ψηφιακής πύλης της AAΔΕ (myAADE). Επεσήμανε, δε, ότι ο εκσυγχρονισμός της Διοίκησης επεκτείνεται πλέον και στην αντιμετώπιση των ρίσκων, καθώς μέθοδοι ανάλυσης κινδύνου εφαρμόζονται σε μεγάλο βαθμό, τόσο για την επιλογή υποθέσεων προς έλεγχο, όσο και για την ταχύτερη επιστροφή φόρων, ενώ, παράλληλα, καταβάλλονται προσπάθειες και για τον εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας.
Αναφερόμενος στο μέλλον, ο κύριος Μήτσιος επεσήμανε τις ακόλουθες προτεραιότητες:
- Περαιτέρω βελτίωση του φορολογικού συστήματος
- Εμπέδωση αίσθησης σταθερότητας και προβλεψιμότητας του φορολογικού πλαισίου
- Αναθεώρηση αναχρονιστικών φορολογικών νομοθετημάτων
- Εισαγωγή περαιτέρω κινήτρων για την Έρευνα & Ανάπτυξη και τις επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας
- Αξιοποίηση της φορολογίας ως σημαντικό εργαλείο περιβαλλοντικής πολιτικής, στο πλαίσιο του ESG
- Αναδιοργάνωση του τρόπου λειτουργίας των δικαστηρίων και περαιτέρω ψηφιοποίηση των διαδικασιών τους
- Μείωση του μη μισθολογικού κόστους
- Αδιάλειπτη στόχευση στην πάταξη της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής
- Περαιτέρω εμπέδωση φορολογικής συνείδησης και καλλιέργεια της αντίληψης ότι η φοροδιαφυγή δεν μπορεί να γίνεται επιτρεπτή.
Πάνω απ’ όλα, όμως, τόνισε ο κύριος Μήτσιος κλείνοντας την ομιλία του, απαιτείται ευελιξία και ευπροσαρμοστικότητα, όχι απλώς προσαρμοστικότητα. Το πάνελ που συντόνισε ο κύριος Πλατής αφορούσε το νέο εργαλείο καταγραφής και ελέγχου του χρόνου απασχόλησης των εργαζομένων, την Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας, η οποία παρουσιάστηκε το 2021 με τον Ν.4808 και ήδη έχει τεθεί σε εφαρμογή στις τράπεζες και τα σούπερ μάρκετ, ενώ βρίσκεται στη μεταβατική φάση επέκτασης και στους λοιπούς κλάδους της αγοράς.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, αναφέρθηκε ότι συστηματικότητα, διαφάνεια, και χρήση των νέων ψηφιακών τεχνολογιών στην εξυπηρέτηση του κοινού συμφέροντος, συνθέτουν τα κύρια χαρακτηριστικά της κεφαλαιώδους αλλαγής στη λειτουργία των εργασιακών σχέσεων, μέσω της Ψηφιακής Κάρτας Εργασίας.
Σε αυτό το πλαίσιο, οι πρωτεύοντες στόχοι και, ταυτόχρονα, τα οφέλη από την ουσιαστική εφαρμογή του νέου μέτρου είναι, πρώτον, η προστασία των εργαζομένων με την πλήρη καταγραφή της απασχόλησής τους, δεύτερον, η ανάπτυξη υγιούς ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρήσεων σε ένα πεδίο που θα υπάρχει ισότητα υποχρεώσεων και, τέλος, η υποστήριξη των δημοσίων εσόδων, ειδικά στον πολύπαθο τομέα της κοινωνικής ασφάλισης.
