Η έρευνα πραγματοποιήθηκε την περίοδο Ιουλίου – Οκτωβρίου 2025 και βασίστηκε σε δείγμα επιχειρήσεων από όλους τους βασικούς κλάδους της οικονομίας, όπως επαγγελματικές υπηρεσίες, χρηματοοικονομικά και ασφαλιστικά ιδρύματα, καταναλωτικά προϊόντα, τουρισμός, τεχνολογία, τηλεπικοινωνίες, ενέργεια, λιανικό εμπόριο και logistics. Το 56% των συμμετεχουσών εταιρειών απασχολεί περισσότερους από 250 εργαζομένους, ενώ σχεδόν οι μισές καταγράφουν κύκλο εργασιών άνω των €50 εκατ.. Παράλληλα, η συμμετοχή τόσο αμιγώς ελληνικών επιχειρήσεων (58%) όσο και θυγατρικών διεθνών ομίλων (42%) προσφέρει μια ολοκληρωμένη εικόνα των διαφορετικών προσεγγίσεων στην ΕΚΕ.
Σύμφωνα με τα ευρήματα, η κοινωνική υπευθυνότητα έχει αναδειχθεί σε βασικό διοικητικό άξονα: το 78% των επιχειρήσεων θεωρεί τον κοινωνικό αντίκτυπο κεντρική στρατηγική προτεραιότητα, ενώ το 64% διαθέτει πλήρως διαμορφωμένη και τεκμηριωμένη στρατηγική ΕΚΕ. Καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση των στρατηγικών αυτών διαδραματίζουν το όραμα της ανώτατης διοίκησης και οι κοινωνικές προσδοκίες (61%), με την ενίσχυση της εταιρικής εικόνας να λειτουργεί συμπληρωματικά (58%).
Οργανωτικές δομές και επενδύσεις
Σε οργανωτικό επίπεδο, το 39% των επιχειρήσεων διαθέτει εξειδικευμένη ομάδα ΕΚΕ, ενώ το 47% εντάσσει τις σχετικές αρμοδιότητες σε ευρύτερους ρόλους. Οι ετήσιοι προϋπολογισμοί παρουσιάζουν διαφοροποίηση: το 36% επενδύει έως €50.000, ισόποσο ποσοστό από €50.001 έως €200.000, ενώ το 28% υπερβαίνει τις €200.000. Περισσότερες από τις μισές επιχειρήσεις (53%) αναμένουν αύξηση των κονδυλίων τα επόμενα χρόνια, επιβεβαιώνοντας τη στρατηγική βαρύτητα της ΕΚΕ.
Οι δράσεις επικεντρώνονται κυρίως στο περιβάλλον (75%) και στην εκπαίδευση (72%), ενώ ακολουθούν η ανταπόκριση σε έκτακτες ανάγκες (50%), η συμπερίληψη και διαφορετικότητα (47%), οι δωρεές σε είδος (47%) και η στήριξη ευάλωτων πληθυσμών (36%). Επιχειρήσεις με υψηλότερους προϋπολογισμούς αναπτύσσουν πιο πολυδιάστατες πρωτοβουλίες, ενώ οι μικρότερες εστιάζουν σε στοχευμένους πυλώνες.
Η συνεργασία αναδεικνύεται ως κρίσιμος παράγοντας για ουσιαστικό κοινωνικό αντίκτυπο. Σχεδόν 7 στις 10 επιχειρήσεις συνεργάζονται με ΜΚΟ και κοινωφελείς οργανισμούς, ενώ πάνω από 50% με ακαδημαϊκά ιδρύματα, ενισχύοντας τη σύνδεση των δράσεων ΕΚΕ με πραγματικές κοινωνικές ανάγκες.
Μέτρηση κοινωνικού αντικτύπου: το μεγάλο στοίχημα
Παρά τη στρατηγική σημασία της ΕΚΕ, η μέτρηση του κοινωνικού αντικτύπου παραμένει περιορισμένη. Μόλις το 22% εφαρμόζει τυποποιημένες διαδικασίες παρακολούθησης, ενώ λιγότερο από το 30% αξιοποιεί διεθνώς αναγνωρισμένες μεθοδολογίες, όπως το Social Return on Investment (SROI). Σχεδόν το 40% δεν εφαρμόζει καμία δομημένη μεθοδολογία αποτίμησης. Ωστόσο, οι επιχειρήσεις που θέτουν μετρήσιμους στόχους έχουν 50% περισσότερες πιθανότητες να δημοσιεύουν εκθέσεις επίδοσης και να επικοινωνούν συστηματικά τα αποτελέσματά τους.
Η βασική πρόκληση δεν εντοπίζεται στην έλλειψη πόρων, αλλά στην περιορισμένη εσωτερική γνώση. Το 71% όσων αναγνωρίζουν εμπόδια αποδίδει τις δυσκολίες στην ανάγκη βαθύτερης κατανόησης των στρατηγικών οφελών της ΕΚΕ και στη μετάβαση σε πιο ώριμες και μετρήσιμες πρακτικές.
Με αφορμή τη δημοσίευση της έρευνας, η Έρη Νίκα, Principal, Strategy & Transactions της Deloitte Ελλάδος, σημείωσε ότι η ΕΚΕ στην Ελλάδα μετακινείται από αποσπασματικές πρωτοβουλίες σε πιο ώριμες στρατηγικές, με ισχυρότερη σύνδεση μεταξύ κοινωνικού αντίκτυπου και επιχειρησιακής αξίας, υπογραμμίζοντας την αυξανόμενη ανάγκη για μετρήσιμους δείκτες, τυποποιημένες μεθοδολογίες και ουσιαστικές συνεργασίες.