Το έργο τη δημιουργία ενός πολυδύναμου πολιτιστικού, κοινωνικού και διοικητικού κέντρου, που θα σηματοδοτήσει μια μεγάλη κοινωνική ανάπλαση για τη νότια πλευρά της πόλης και θα συνδέει την παραλία με τον αστικό ιστό.
Σύμφωνα με την εισήγηση της Περιφέρειας στους χώρους πέρα από τις διοικητικές υπηρεσίες θα εγκατασταθεί το μουσικό σχολείο όπως επίσης θα δημιουργηθεί studio για τη νεολαία, αίθουσες χορού, χώροι για τη δημιουργία παραρτήματος του Δημοτικού ωδείου, γραφεία διοίκησης για κάλυψη των αναγκών του δήμου, ενώ ταυτόχρονα θα δημιουργηθεί ένας βρεφονηπιακός σταθμός για τις ανάγκες της συνοικίας και των εργαζομένων των υπηρεσιών που θα δημιουργηθούν.
Η ιστορική βιομηχανία της Πάτρας ξεκίνησε την λειτουργία της το 1929 από τον Ευάγγελο Γ. Λαδόπουλος o οποίος ήρθε στην Πάτρα από τη Σμύρνη σε ηλικία 7 ετών το 1890 και ήταν μια από τις μεγαλύτερες βιομηχανικές μονάδες της χώρας.
Σταμάτησε να λειτουργεί το 1991 με τις εγκαταστάσεις να περνάνε στην ιδιοκτησία του δήμου, ο οποίος το αγόρασε το συγκρότημα των 13 κτιρίων (συνολικά 44.500 τ.μ.), επί οικοπέδου 58.000 τ.μ. το 1998 έναντι 1.620.100.000 δισ. Δραχμές.
Ο χώρος του πρώην εργοστασίου Λαδόπουλος έχει παραχωρηθεί από τον δήμο στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας για 30 (τριάντα) χρόνια προκειμένου να στεγάσει εκεί τις διοικητικές της υπηρεσίες.
