Αυτές οι κλωστές που προσομοιάζουν σε νήματα ονομάζονται μυκήλιο. Ως βλαστικό μέρος ενός μύκητα, το μυκήλιο χρησιμοποιεί απόβλητα γεωργικών καλλιεργειών, όπως φλοιούς ρυζιού και άχυρο, ως καταλύτες για την ανάπτυξη του. Αυτή η διαδικασία δεν απαιτεί εισροή ενέργειας και δεν προκαλεί επιπλέον σπατάλη.
Τα υλικά που χρησιμοποιούνται στις κατασκευές όπως ο χάλυβας και το σκυρόδεμα δεν είναι βιοαποδομήσιμα ή ανανεώσιμα, σε αντίθεση με τα βιοσύνθετα υλικά μυκηλίου που μπορούν να αναπτυχθούν και να συλλεχθούν με ελάχιστες περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Είναι επίσης ελαφριά, ανθεκτικά στη φωτιά και έχουν καλές μονωτικές ιδιότητες, σημείωσε η ομάδα.
Ερευνητές στα εργαστήρια PLP που εδρεύουν στο Ηνωμένο Βασίλειο συμμετείχαν σε ένα πειράμα διάρκειας ενός έτους που διερεύνησε τις δομικές δυνατότητες των βιοσύνθετων υλικών μυκηλίου.
Κατά τη διάρκεια του πειράματός τους, οι αρχιτέκτονες αρχικά εκτύπωσαν με 3D printing ένα ξύλινο μπλοκ και εισήγαγαν σε αυτό ένα υπόστρωμα από μυκήλιο. Το μυκήλιο αναπτύχθηκε σε διάστημα δύο εβδομάδων. Αφού στέγνωσε με έντονη θερμότητα, το μυκήλιο αποίκισε το υπόστρωμα και δημιούργησε ένα ανθεκτικό υλικό που μπορούσε να διαμορφωθεί σε διαφορετικά σχήματα. Η ξήρανση σε υψηλή θερμότητα ήταν απαραίτητη για να αποτραπεί η περαιτέρω ανάπτυξη του μυκηλίου.
Πηγή: Interesting Engineering
