Ο χώρος οργανώθηκε σε τρία επίπεδα, τα οποία αξιοποιούν τη φυσική κλίση του εδάφους:
Στο υψηλότερο επίπεδο, το κεντρικό στοιχείο είναι το γλυπτό του βασιλιά Θησέα, που φιλοτεχνήθηκε από τον Γεώργιο Βιτάλη το 1868 και επανατοποθετήθηκε στον χώρο το 2008. Στη βάση του διαμορφώνεται κυκλικός χώρος χαμηλής φύτευσης, ενώ η υπόλοιπη έκταση καλύπτεται με πατημένο χώμα και λειτουργεί ως χώρος στάσης και περιπάτου. Εκτός από τα χαμηλά πέτρινα στοιχεία που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως καθιστικά, τοποθετήθηκαν και μεμονωμένοι κύβοι από σκυρόδεμα.
Το επίπεδο αυτό, επικοινωνεί με την οδό Αγίων Ασωμάτων, μέσω μιας πλατιάς ραμπόσκαλας, η οποία είναι κατασκευασμένη από σκυρόδεμα και παλαιά μαρμάρινα κράσπεδα. Για την πρόσβαση των ΑμΕΑ διαμορφώθηκε ράμπα, η οποία συνδέεται με την περίφραξη του αρχαιολογικού χώρου.
Στο μεσαίο επίπεδο δημιουργήθηκαν δύο μεγάλα παρτέρια με μεσογειακά φυτά. Στο κέντρο του επιπέδου διαμορφώθηκε μία ακόμη ραμπόσκαλα, η κλίση της οποίας είναι κατάλληλη για την εύκολη πρόσβαση από το πιο ψηλό προς το πιο χαμηλό σημείο του χώρου.
Το χαμηλότερο επίπεδο, καλύπτεται με πατημένο χώμα, αποτελώντας και αυτό έναν χώρο περιπάτου και στάσης, αφού στο σημείο τοποθετήθηκαν μεμονωμένα καθιστικά σε κύβους.
Ο Αρχιτέκτων – Πολεοδόμος κ. Δημήτρης Διαμαντόπουλος, ο οποίος είχε προσφέρει αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες του στον σχεδιασμό της μελέτης για την αναβάθμιση της πλατείας Θησείου, σε δήλωσή του αναφέρει: «Όταν πριν από πολλά χρόνια μού ζητήθηκε να υποβάλω πρόταση για την αναβάθμιση αυτής της μικρής, αλλά πολύ σημαντικής πλατείας, θεώρησα χρέος και τιμή μου να το κάνω αφιλοκερδώς. Μάλιστα, με προθυμία θα το ξανακάνω και μελλοντικά εφόσον μού ζητηθεί να παραθέσω τη συμβουλή μου σε οτιδήποτε αφορά το συνολικό έργο της περιοχής, που μαζί με τους συνεργάτες μου έχουμε μελετήσει στο πλαίσιο της ενοποίησης των αρχαιολογικών χώρων, και δεν έχει ακόμη υλοποιηθεί. Το σημερινό αποτέλεσμα εναρμονίζεται με τη διαμόρφωση του πεζοδρόμου της Αποστόλου Παύλου, μοιάζοντας να είναι η φυσική του κατάληξη. Ωστόσο, είναι σημαντικά αυτά που μένουν ακόμη να γίνουν στην ευρύτερη περιοχή για τη βελτίωση της λειτουργικότητας και της αισθητικής και κυρίως για την ανάδειξη του πνεύματος του ιστορικού αρχαιολογικού τοπίου, η οποία κρίνεται επιτακτική».
