Μόνο μέσω αύξησης των εισοδημάτων και όχι μέσω περαιτέρω διόρθωσης των τιμών των κατοικιών θα αντιστραφεί η οικονομική προσιτότητα στην κατοικία». Αυτό τονίζει πρόσφατη μελέτη της Oxford Economics και προσθέτει: «Στους μισθούς -και όχι στο χρηματοπιστωτικό τομέα- θα πρέπει να αναζητηθούν οι κίνδυνοι για την αγορά κατοικίας αυτή τη φορά».
Οι περισσότερες αγορές κατοικιών στις προηγμένες οικονομίες έχουν υποχωρήσει φέτος, αν και τα κέρδη της εποχής μετά την πανδημία δεν έχουν ακόμη εξανεμισθεί. Θεωρείται ωστόσο απίθανο, να γίνουν περαιτέρω σημαντικές διορθώσεις.
Παρόλο που τα ενοίκια και η αύξηση των τιμών των κατοικιών έχουν ξεπεράσει τα εισοδήματα, καθιστώντας τα σπίτια λιγότερο προσιτά, τα έχουν κάνει και πιο κερδοφόρα. Αυτό συνάδει με την ανάκαμψη από την πανδημία που τροφοδοτήθηκε τόσο με αποταμιεύσεις όσο και με δημοσιονομική στήριξη, επιτρέποντας στις τιμές να ξεπεράσουν τα εισοδήματα.
Χαμηλότερη μόχλευση
Τα επιτόκια των στεγαστικών δανείων βρίσκονται σε ιστορικά υψηλά επίπεδα σε πολλές -αν και όχι όλες- τις προηγμένες οικονομίες. Ωστόσο, η αυξήση στα επιτόκια είναι περιορισμένη σε πολλές από αυτές όπου τα ενυπόθηκα δάνεια έχουν μεγαλύτερες περίοδους με σταθερά επιτόκια. Η μόχλευση των νοικοκυριών είναι επίσης χαμηλότερη από ό,τι πριν από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, ενώ η πλήρης ιδιοκτησία είναι πιο συνηθισμένη, συμβάλλοντας στην άμβλυνση των πιέσεων στην αγορά κατοικίας.
«Από την εποχή της Παγκόσμιας Οικονομικής Κρίσης, τα αυστηρότερα κριτήρια τραπεζικού δανεισμού του τομέα των νοικοκυριών φαίνεται να αποτελούν παρελθόν, φέρνοντας κάποια ανάπαυλα στην ασυνήθιστα χαμηλή δραστηριότητα της αγοράς κατοικίας», καταλήγει η έκθεση της Oxford Economics.
