Σύμφωνα με τον Δρ Paul Cheshire, Καθηγητή οικονομικής Γεωγραφίας επικεφαλής του προγράμματος στο LSE London School of Economic που άνοιξε το φετινό ετήσιο συνέδριο του ULI το οποίο πραγματοποιήθηκε σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας σημαντικός παράγοντας είναι οι τάσεις συγκέντρωσης που εμφανίζουν όλες οι σύγχρονες οικονομίες.
Σύμφωνα με τον κ. Cheshire, οι έρευνες δείχνουν ότι οι μητροπολιτικές περιοχές αναπτύσσονται ταχύτερα από ότι η χώρα στο σύνολό της και οι μεγάλες πόλεις ταχύτερα από ότι οι μικρότερες Όσο πιο μεγάλη είναι η πόλη τόσο πιο παραγωγική και τόσο υψηλότερους μισθούς εξασφαλίζει στους εργαζόμενους.
Οι τάσεις διαφέρουν από χώρα σε χώρα ακόμα και στις πολυπληθείς περιοχές της Ασίας (Ινδία Κίνα) με την Ευρώπη να εμφανίζει σταθερά σημεία γήρανσης (λιγότερες γεννήσεις και οικογένειες).
Ως παράδειγμα ο καθηγητής ανέφερε το Λονδίνο όπου την περίοδο 1981-2011 ο πληθυσμός αυξήθηκε κατά 20,5% και οι τιμές στις κατοικίες κατά 227,6%. Το 1951-1981 ο πληθυσμός αυξήθηκε κατά 16,9% και οι τιμές στις κατοικίες κατά 71,9 % Συνολικά από το 1951 έως το 2011 ο πληθυσμός αυξήθηκε μόλις κατά 0,1 % ενώ οι τιμές στις κατοικίες κατά 463,2%.
Οι πιο νέοι επιστρέφουν στους χώρους εργασίας και αναζητούν κατοικία σε κεντρικά σημεία των μεγάλων πόλεων επωφελούμενοι από την κοινωνική ζωή που προσφέρουν. Καθώς δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να υποστηρίξουν αγορά κατοικίας εκεί όπου κατά κανόνα οι τιμές είναι υψηλότερες αναγκαστικά ενοικιάζουν Οι μεγαλύτεροι (boomers) που κατά κανόνα έχουν υψηλότερα εισοδήματα αγοράζουν μεγαλύτερα σπίτια απομακρύνονται από τα κέντρα των πόλεων υποστηριζόμενοι από την τεχνολογία και εργάζονται από απόσταση.
Από τις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις η Αθήνα διαθέτει τον μικρότερη αναλογία πληθυσμού κάτω των 14 ετών και την μεγαλύτερη σε ηλικίες ανω των 65 και είναι η μόνη πόλη που παρατηρήθηκε μείωση πληθυσμού. Ακολουθεί η Λισαβώνα και το Βερολίνο.
