Βασιζόμενοι κυρίως στην υπάρχουσα υποδομή και θέτοντας φιλόδοξους προϋπολογισμούς Co2 για οποιεσδήποτε νέες κατασκευές, οι φετινοί Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν μειώσει δραματικά τις εκπομπές ρύπων που σχετίζονται με τις κατασκευές σε σύγκριση με προηγούμενες διοργανώσεις.
Αλλά αυτό δεν αντιμετωπίζει το θεμελιώδες ζήτημα με τα παιχνίδια σύμφωνα με την Faecks, η οποία είναι ειδικός στη μη κερδοσκοπική οργάνωση Carbon Market Watch. «Τα πράγματα που έκαναν καλά, τα έκαναν πραγματικά καλά – αλλά δεν αρκούν για να γίνουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες όσο πιο βιώσιμοι θα μπορούσαν να είναι», είπε στο Dezeen.
«Ενας ελέφαντας μέσα σε ένα δωμάτιο εξακολουθεί να είναι το μέγεθος της εκδήλωσης και των θεατών. Είναι το πιο δύσκολο πράγμα να λυθεί», πρόσθεσε και συμπλήρωσε: «Και αυτό πιθανότατα δεν θα μπορέσει να αντιμετωπιστεί ποτέ εάν συνεχίσουν να γίνονται οι αγώνες μόνο σε μια τοποθεσία».
Το Παρίσι 2024 εργάζεται για να μειώσει τις εκπομπές του κατά 50% σε σύγκριση με το Λονδίνο το 2012 και το Ρίο το 2016, καθώς προσπάθησε να γίνουν οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες σύμφωνα με τον στόχο της Συμφωνίας του Παρισιού για μείωση στο μισό των παγκόσμιων εκπομπών έως το 2030.
Στο ίδιο μήκος κύματος και η Παριζιάνα δημοσιογράφος Jade Lindgaard η οποία σε συνέντευξη της στο Olympic Impact παραδέχτηκε ότι έχει σημειωθεί τεράστια πρόοδος σε σύγκριση με τις προηγούμενες Ολυμπιάδες – τα 70.000 άτομα που εκτοπίστηκαν για τους αγώνες του Ρίο το 2016, για παράδειγμα, ή τα 60.000 αιωνόβια δέντρα που κόπηκαν για τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2018 στην ΠιονγκΤσανγκ.
Ωστόσο, υποστηρίζει ότι κανείς δεν θα πρέπει να υφίσταται αρνητικές επιπτώσεις από τους Ολυμπιακούς Αγώνες και ότι το μοντέλο θα μπορούσε να προσαρμοστεί ώστε να μην συμβαίνει.
Η έρευνα της δημοσιογράφου θέτει υπό αμφισβήτηση τον συχνά διαφημιζόμενο ισχυρισμό ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2024 δεν απαιτούσαν μεγάλα κατασκευαστικά έργα, περιγράφοντας λεπτομερώς πώς οι αγώνες του Παρισιού είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με ένα από τα μεγαλύτερα προγράμματα ανάπλασης που γνώρισε ποτέ η πόλη.
Με την ονομασία Le Grand Paris, η εν λόγω επιχείρηση χρονολογείται από τις αρχές της δεκαετίας του 2010, όταν ο πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί υπέβαλε νομοθεσία για την κατασκευή ενός τεράστιου δικτύου μετρό που θα μεταμόρφωσε τα προάστια γύρω από τον ιστορικό πυρήνα.
«Η ιδέα ήταν να συνδεθούν οι επιχειρηματικές και ερευνητικές περιοχές μεταξύ τους και με τα δύο κύρια αεροδρόμια του Παρισιού, στο πλαίσιο ενός αυξανόμενου ανταγωνισμού μεταξύ των παγκόσμιων πόλεων», εξήγησε η Lindgaard.
Τα μεγαλύτερα έργα πολιτικού μηχανικού που πραγματοποιούνται αυτή την χρονική περίοδο στην Ευρώπη, που επί του παρόντος υπολογίζονται σε €36 δισ., αυτό το κολοσσιαίο έργο μεταφορών ήταν μόλις και μετά βίας στο σημείο εκκίνησης όταν υποβλήθηκε η Ολυμπιακή προσφορά.
Ωστόσο, τα σχέδια για τους αγώνες βασίστηκαν σε μεγάλο βαθμό σε αυτό, καθώς η επέκταση της Γραμμής 14, η οποία εγκαινιάστηκε τον Ιούνιο, συνδέει τώρα το αεροδρόμιο Orly στο νότο με το Ολυμπιακό Χωριό στο βορρά, το οποίο εξυπηρετείται από το νέο σταθμό μετρό Saint-Denis - Pleyel.
«Με αυτή την έννοια, οι αγώνες έπαιξαν ρόλο ενός ισχυρού επιταχυντή, αφού η γραμμή έπρεπε να ολοκληρωθεί μέχρι το 2024».
Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για το Ολυμπιακό Χωριό των €2 δισ. – μια τεράστια ανάπλαση που ήταν δυνατή μόνο χάρη στο νέο μετρό, του οποίου οι κατασκευαστές αρέσκονται να καυχώνται ότι πέτυχαν σε έξι χρόνια, κάτι που -κανονικά- θα χρειαζόταν 20.
Για ένα μακροπρόθεσμο έργο όπως το Le Grand Paris, το οποίο είναι εξαιρετικά ευάλωτο στις συνεχώς μεταβαλόμενες προτεραιότητες των κυβερνήσεων, η ώθηση των Ολυμπιακών Αγώνων ήταν ανεκτίμητη. Αυτή η ώθηση είχε τόσο θετικές όσο και αρνητικές συνέπειες, ανάλογα με την οπτική γωνία του καθενός
Με δεδομένο αυτό, οι διοργανωτές ισχυριζονται οτι εργάζονται για να μειώσουν σε 450.000 τόνους CO2e – το 30% του προϋπολογισμού άνθρακα 1,58 εκατομμυρίων τόνων της εκδήλωσης – βασιζόμενοι στην προσωρινή ή την υπάρχουσα υποδομή κατά 95%. Στο νέο Ολυμπιακό χωριό, το οποίο θα μετατραπεί σε κατοικίες μετά την λήξη των αγώνων, ο στόχος είναι να μειωθούν οι εκπομπές ανά τετραγωνικό μέτρο κατά 30% μέσω της χρήσης ανακυκλωμένων και βιολογικών υλικών – ένας πιο φιλόδοξος στόχος από ό,τι απαιτείται από τον οικοδομικό κανονισμό της Γαλλίας.
