Στην Αφρική το 3% των παγκόσμιων επενδύσεων σε ΑΠΕ

Με τις τρέχουσες συνθήκες, η Αφρική θα χρειάζεται US$ 277 δισ. κάθε χρόνο μεταξύ του 2020 και του 2030 για να ανταποκριθεί στους στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού και να υλοποιήσει τις Εθνικά Καθορισμένες Συνεισφορές της, προκειμένου να συμβάλει στον περιορισμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη στον 1,5°C, σύμφωνα με την πρωτοβουλία “Climate Policy Initiative”. Παρόλα αυτά, αυτή τη στιγμή λαμβάνει ετήσια χρηματοδότηση για το κλίμα μόνο US$ 29,5 δισ., που σημαίνει ότι απαιτούνται σημαντικά μεγαλύτερες εισροές τόσο από δημόσιες όσο και από ιδιωτικές χρηματοδοτήσεις από εγχώριες και διεθνείς πηγές. 

Σύμφωνα με την έκθεση «Κλιματικές Επενδύσεις στην Αφρική», καθώς η Αφρική εισέρχεται ταχύτατα σε μια πολυαναμενόμενη περίοδο οικονομικής ευημερίας, και όντας τόπος πλούσιος σε ορυκτά και πόρους, υπάρχει μια προφανής αλλά ακόμα αναξιοποίητη ευκαιρία για επενδυτές του ιδιωτικού τομέα. 

Παρά τους άφθονους ανανεώσιμους πόρους ενέργειας και τις αχανείς μη καλλιεργήσιμες εκτάσεις, η Αφρική λαμβάνει επί του παρόντος μόνο το 3% των παγκόσμιων επενδύσεων σε ΑΠΕ, σε πλήρη αντίθεση με το γεγονός ότι πρόκειται για μια ήπειρο που φιλοξενεί το 20% του παγκόσμιου πληθυσμού. Η «λευκή βίβλος» επομένως εξηγεί γιατί οι επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα θα είναι ζωτικής σημασίας για να καλύψουν το χάσμα στην ηλεκτρική ενέργεια στην Αφρική και να βοηθήσουν στην απαλλαγή των βιομηχανιών και οικονομιών από τον άνθρακα, προκειμένου να στηρίξουν τη δίκαιη μετάβαση στην περιοχή.  

Αν και στην περιοχή οι επενδυτές σίγουρα συναντούν εμπόδια, οι αντιληπτοί κίνδυνοι είναι μεγαλύτεροι από τους πραγματικούς. Η έκθεση εξετάζει τα προβλήματα που αναφέρονται συχνότερα, όπως η πολιτική αστάθεια, οι ρυθμιστικές ανησυχίες και οι περιορισμένες υποδομές δικτύων, τονίζοντας ότι αυτά είναι αδιαμφισβήτητα αλλά όχι ανυπέρβλητα, καθώς υπάρχουν και σε αυτά διαφοροποιήσεις και διαβαθμίσεις.

Η «λευκή βίβλος» σκιαγραφεί για τους επενδυτές τις δυνατότητες της Αφρικής για απαλλαγή από τον άνθρακα, παρέχοντας μια ανάλυση των κινδύνων και των ευκαιριών της ηλιακής και της αιολικής ενέργειας και του πράσινου υδρογόνου. 

Άλλα βασικά συμπεράσματα είναι τα εξής: 

Αξιοποίηση του αιολικού δυναμικού της Αφρικής - Η έκθεση τονίζει ότι εάν η Αφρική εκμεταλλευόταν όλους τους αιολικούς της πόρους για την παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας, θα μπορούσε εύκολα να γεφυρώσει το τρέχον χάσμα ενεργειακού εφοδιασμού στην ήπειρο. Υπάρχουν άφθονες ευκαιρίες για μεγαλύτερες επενδύσεις και σημαντικές υποδομές, με τη Διεθνή Χρηματοοικονομική Εταιρεία (IFC) να εκτιμά ότι το αιολικό δυναμικό της Αφρικής είναι τόσο σημαντικό που θα μπορούσε να καλύψει κατά 250 φορές πολλαπλάσια ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας. Αυτό δείχνει την τεράστια δυνατότητα για βιώσιμη παραγωγή ενέργειας που παραμένει σε μεγάλο βαθμό αναξιοποίητη.

Ανεπαρκείς επενδύσεις στην ηλιακή ενέργεια - Οι ανεπαρκείς επενδύσεις έχουν οδηγήσει σε ανεπαρκείς υποδομές και υψηλό κόστος στον τομέα της ηλιακής ενέργειας. Το τρέχον ηλιακό δυναμικό της Αφρικής εκτιμάται ότι ανέρχεται σε περισσότερο από 1000 φορές το σημερινό δυναμικό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ηλιακή ενέργεια, ωστόσο μόνο λίγες χώρες το έχουν αναπτύξει με συστηματικό τρόπο. Αυτό είναι ενδεικτικό της σημαντικής επενδυτικής ευκαιρίας που υπάρχει – με τα πλεονεκτήματα της ποιότητας, της απόδοσης και της αφθονίας της ηλιακής ακτινοβολίας στην αφρικανική ήπειρο.

Η δύναμη του πράσινου υδρογόνου - Παρά το γεγονός ότι η Αφρική έχει μερικές από τις σημαντικότερες δυνατότητες παγκοσμίως για την παραγωγή υδρογόνου και αμμωνίας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας με σχετικά χαμηλό κόστος, η τρέχουσα χρήση υδρογόνου χαμηλών εκπομπών άνθρακα στην ήπειρο είναι ελάχιστη. Εάν οι υφιστάμενες δεσμεύσεις για μείωση των εκπομπών τηρηθούν από τις κυβερνήσεις παγκοσμίως, προβλέπεται ότι θα αυξηθεί ραγδαία η ζήτηση για έργα πράσινου υδρογόνου. Η ύπαρξη άφθονων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και τεράστιων καλλιεργήσιμων εκτάσεων στην Αφρική την τοποθετούν σε μοναδικά καλή θέση για την παραγωγή πράσινου υδρογόνου, που θα δράσει καταλυτικά για την ευρύτερη διαδικασία εκβιομηχάνισης στην ήπειρο.