Η ομάδα σχεδιαστών επιζήτησε να σχηματίσει ένα «δοχείο ανοιχτό σε όλους» με το κέντρο του να σχηματίζει εσοχή, το οποίο μπορεί να φιλοξενεί κόσμο όλων των ηλικιών και «καθίσταται μέρος της ζωής μας».
«Αφότου δοκιμάσαμε διάφορα σχήματα και μεγέθη, επιλέξαμε μια δομή που θυμίζει ένα μεγάλο δοχείο νερού» είπε, μιλώντας στο Designboom, ο Fujimoto.
Ο τοίχος που βλέπει στον δρόμο χαμηλώνει, φιλοξενώντας μια σειρά από νιπτήρες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο από έξω από τη δομή όσο και από μέσα. Αυτό προσκαλεί τους διαβάτες για μια ευχάριστη στάση, να πιουν νερό, να πλύνουν τα χέρια τους, να έρθουν σε διάδραση με άλλους.
Μικρά παιδιά μπορούν να φτάσουν το χαμηλότερο σημείο της καμπύλης, ενώ αυτοί που χρησιμοποιούν αμαξίδια μπορούν να εισέλθουν από τις δύο οπές στη δομή. «Η πρόθεση να την κάνουμε σε λευκό χρώμα εκφράζει καθαριότητα· αν βρωμίσει, πρέπει να την καθαρίσεις. Το ότι διατηρείται το λευκό χρώμα δείχνει ότι έχει γίνει συντήρηση» εξηγεί ο αρχιτέκτονας.
Από το καμπυλωτό σχήμα της, αναδύεται ένα δεντράκι θυμίζοντάς μας την ανάγκη για νερό που συνδέει όλες τις ζωντανές υπάρξεις και κατά συνέπεια και τον σεβασμό που οφείλουμε να έχουμε σε αυτές.
