Ο Yamamoto, ο οποίος είναι ο 53ος βραβευμένος με το Pritzker Architecture Prize και ο ένατος από την Ιαπωνία, τιμήθηκε για τα κτίριά του που στοχεύουν στην ενίσχυση της κοινότητας.
Γεννημένος στο Πεκίνο της Κίνας, ο Riken Yamamoto σπούδασε αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο Nihon, στο Πανεπιστήμιο Τεχνών του Τόκιο και στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο πριν ιδρύσει το στούντιο του – Yamamoto & Field Shop Co – το 1973. Τα πρώτα σπίτια του περιλάμβαναν τη βίλα Yamakawa το 1977, η οποία ήταν διευθετημένη γύρω από μια μεγάλη σκεπαστή βεράντα, και το δικό του σπίτι Gazebo το 1986, το οποίο ενσωματώνει εξωτερικές βεράντες και χώρους αυλής. Τα μεγαλύτερα στεγαστικά έργα που ακολούθησαν σχεδιάστηκαν με παρόμοιες αρχές, με στόχο την ενθάρρυνση της αλληλεπίδρασης μεταξύ των κατοίκων. Τα πιο γνωστά οικιστικά έργα του περιλαμβάνουν το χαμηλών κτιρίων Pangyo Housing στο Seongnam της Νότιας Κορέας, το οποίο διαθέτει κοινόχρηστο επίπεδο στον πρώτο όροφο για τους κατοίκους.
Το πρώτο έργο κοινωνικής στέγασης του Yamamoto, το Hotakubo Housing στο Κουμαμότο της Ιαπωνίας, περιλαμβάνει 110 σπίτια τοποθετημένα γύρω από μια δεντρόφυτη κεντρική πλατεία.
Ο Yamamoto είναι ο ένατος Ιάπωνας αρχιτέκτονας που κέρδισε το βραβείο, μετά τους Arata Isozaki , Shigeru Ban , Toyo Ito , Kazuyo Sejima και Ryue Nishizawa , Tadao Ando , Fumihiko Maki και Kenzo Tange Οι Ιάπωνες αρχιτέκτονες έχουν κερδίσει το βραβείο περισσότερες φορές από οποιαδήποτε άλλη εθνικότητα στην 45χρονη ιστορία του.
Σύμφωνα με την επιτροπή “Το βραβείο Pritzker απονέμεται ως αναγνώριση αυτών των ιδιοτήτων ταλέντου, οράματος και αφοσίωσης, που έχουν επίμονα συνεισφέρει σημαντικά στην ανθρωπότητα και το δομημένο περιβάλλον μέσω της τέχνης της αρχιτεκτονικής. Στη μακρά, συνεκτική, αυστηρή καριέρα του, ο Riken Yamamoto κατάφερε να παράγει αρχιτεκτονική τόσο ως φόντο όσο και ως πρώτο πλάνο στην καθημερινή ζωή, θολώνοντας τα όρια μεταξύ της δημόσιας και της ιδιωτικής της διάστασης και πολλαπλασιάζοντας τις ευκαιρίες για τους ανθρώπους να συναντηθούν αυθόρμητα, μέσω ακριβών, ορθολογικών στρατηγικών σχεδιασμού. Με την ισχυρή, σταθερή ποιότητα των κτιρίων του, στοχεύει να αξιοποιήσει, να ενισχύσει και να εμπλουτίσει τη ζωή των ατόμων –από παιδιά μέχρι ηλικιωμένους– και τις κοινωνικές τους σχέσεις. Και το κάνει αυτό μέσα από μια αυτονόητη αλλά σεμνή και συναφή αρχιτεκτονική, με δομική ειλικρίνεια και ακριβή κλιμάκωση, με ιδιαίτερη προσοχή στο τοπίο του περιβάλλοντος.
“Για μένα, η τρέχουσα αρχιτεκτονική προσέγγιση δίνει έμφαση στην ιδιωτικότητα, ακυρώνοντας την αναγκαιότητα των κοινωνικών σχέσεων. Ωστόσο, μπορούμε ακόμα να τιμήσουμε την ελευθερία κάθε ατόμου ενώ ζούμε μαζί στον αρχιτεκτονικό χώρο, ενισχύοντας την αρμονία μεταξύ των πολιτισμών και των φάσεων της ζωήςτ», σχολίασε ο Yamamoto.
