Το Υπουργείο Οικονομικών με νέο Σχέδιο Νόμου πραγματοποιεί "αλλαγή σελίδας" στην αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας μέσω Αναδιάρθρωσης του Υπερταμείου και εκσυγχρονισμού των θυγατρικών του. Σύμφωνα με τον αρμόδιο υπουργό Κωστή Χατζηδάκη καταργείται ουσιαστικά το ΤΑΙΠΕΔ, που είχε δημιουργηθεί το 2011 για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και απορροφάται από το Υπερταμείο ενώ στο... τραπέζι πέφτει η ανάγκη αξιοποίησης των 36.000 ακινήτων της ΕΤΑΔ για τα οποία ετοιμάζονται διαγωνισμοί μαζί με την ΕΕΣΥΠ.
Προτεραιότητα αποτελεί η αποτίμηση 6.000 ακινήτων με 1.000 εξ αυτών να μπαίνουν στο άμεσο πλάνο ωρίμανσης και αξιοποίησης. Οπως ανέφεραν πηγές του Υπουργείου θα βγουν διαφορετικά «πακέτα» µε διαφορετικές ενδεχοµένως εταιρείες για κάθε ένα από αυτά προκειµένου η διαδικασία να προχωρήσει πιο γρήγορα.
Ένα από τα ζητούμενα είναι ο ρόλος που εν δυνάμει μπορεί να παίξει η αξιοποίηση των ακινήτων στο θέμα της προσιτής στέγασης καθώς θα συμβάλει σημαντικά στην αύξηση της προσφοράς που θεωρείται και ένας από τους βασικούς παράγοντες εκτόξευσης των τιμών στις κατοικίες.
Το θεσμικό πλαίσιο είναι έτοιμο μέσω του πρόγραμματος της Κοινωνικής Αντιπαροχής το οποίο εστιάζει στη δημιουργία νέου αποθέματος μέσα από την αξιοποίηση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας εκεί που υπάρχουν ώριμα οικιστικά ακίνητα. Σύμφωνα με τον σχεδιασμό το πρόγραμμα αρχικά θα εστιάσει σε υφιστάμενα σχετικά ώριμα ακίνητα της ΔΥΠΑ αλλά στην συνέχεια θα επεκταθεί και σε άλλους φορείς του δημοσίου.
Το μέτρο της κοινωνικής αντιπαροχής που προβλέπει ο Ν2022/5006 για τον οποίο αναμένονται ΚΥΑ που θα εξειδικεύουν κάποια μέτρα, δίνει τη δυνατότητα σε φορείς του δημοσίου να εφαρμόσουν μια νέα μορφή ΣΔΙΤ. Να χρησιμοποιήσει δηλ. το υφιστάμενο απόθεμα ώριμων ακινήτων του δημοσίου τα οποία θα δοθούν σε επενδυτές για ένα ικανό χρονικό διάστημα προφανώς μακροπρόθεσμο με την δέσμευση ένα ποσοστό από αυτό το απόθεμα που θα δημιουργήσει νέες κατοικίες να διατεθεί με ένα πιο ελκυστικό και ευνοϊκό και χαμηλότερου κόστους τρόπο, σε δικαιούχους του προγράμματος με τη δυνατότητα του «rent to own». Δηλαδή μετά από ένα χρονικό διάστημα κάποιος που έχει νοικιάσει, ικανοποιεί τα κριτήρια του προγράμματος και είναι και συνεπής, να μπορεί να έχει τη δυνατότητα στο τέλος του προγράμματος να το αγοράσει με χαμηλό κόστος.
Η κρίση προσιτής κατοικίας πλήττει την Ελληνική κοινωνία τα τελευταία χρόνια κυρίως τους πολίτες με χαμηλότερα εισοδήματα και τους νέους έως 35 ετών οι οποίοι εμφανίζουν και το χαμηλότερο ποσοστό ιδιοκατοίκησης, κάτω από 20% την ώρα που στο σύνολό τους ελληνικού πληθυσμού είναι περίπου στο 70%.
