Το Φράγμα είναι το μεγαλύτερο υδροηλεκτρικό project του κόσμου, στον ποταμό Yangtze, στην επαρχεία Hubei, φιλοξενεί μια δεξαμενή 39 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων νερού. Η ανύψωση αυτής της μάζας σε μεγαλύτερο υψόμετρο έχει επιφέρει μια μικρή, αλλά μετρήσιμη, ανακατανομή μάζας στον πλανήτη. Το φαινόμενο είναι ανάλογο με έναν πατινέρ που ανοίγει τα χέρια του: καθώς το βάρος του απομακρύνεται από τον άξονα περιστροφής, ο ρυθμός περιστροφής μειώνεται.
Η εξήγηση κρύβεται στη φυσική της ροπής αδράνειας. Όταν η μάζα κατανέμεται πιο μακριά από τον άξονα, η ροπή αδράνειας αυξάνεται και, για να διατηρηθεί η συνολική γωνιακή ορμή, η περιστροφή της Γης επιβραδύνεται. Αν και η επιβράδυνση αυτή είναι ασήμαντη για την καθημερινότητά μας – μόλις 0,06 μικροδευτερόλεπτα – οι επιστήμονες μπορούν να την εντοπίσουν με εξαιρετικά ευαίσθητα όργανα μέτρησης.
Η μεταβολή αυτή είχε κι άλλο ένα, εξίσου ενδιαφέρον, αποτέλεσμα: η μετατόπιση του νερού προκάλεσε και μια μικρή αλλαγή στη θέση του άξονα περιστροφής της Γης, περίπου δύο εκατοστά. Παρόλο που πρόκειται για απειροελάχιστο μέγεθος, αποδεικνύει πόσο ισχυρή μπορεί να είναι η επίδραση ανθρώπινων έργων σε πλανητική κλίμακα.
Το γεγονός ότι ένα ανθρώπινο έργο μπορεί να μεταβάλει έστω και στο ελάχιστο την περιστροφή της Γης αποτελεί ένα εντυπωσιακό παράδειγμα του πώς η τεχνολογία και οι ανθρώπινες παρεμβάσεις δεν είναι πια μόνο τοπικής ή περιβαλλοντικής κλίμακας – αλλά πλανητικής. Όμως και σε αυτή την περίπτωση το φράγμα ωχριά μπροστά στη δύναμη της φύσης. Ο καταστροφικός σεισμός της Σουμάτρας το 2004, για παράδειγμα, συντόμευσε τη διάρκεια της ημέρας κατά 2,68 μικροδευτερόλεπτα – σχεδόν 45 φορές περισσότερο από την επίδραση του φράγματος.
