Σύμφωνα με το Housing Outlook για το πρώτο τρίμηνο του 2024 οι Φινλανδοί βρίσκονται στην πρώτη θέση καθώς ξοδεύουν τα περισσότερα χρήματα για στέγαση, με τις δαπάνες να αγγίζουν το 24% του συνόλου των εξόδων τους, ποσοστό πολύ υψηλότερο από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης του 15%. Στην επόμενη θέση βρίσκεται η Βρετανία με περίπου 24% η οποία καταγράφει παράλληλα και ένα από τα πιο παλιά χρονολογικά αποθέματα κατοικιών στην Ευρώπη (4 στα 10 σπίτια χτίστηκαν πριν από το 1946) και ένα από τα πιο κακά όσον αφορά σε μονώσεις και περιβαλλοντικό αποτύπωμα.
Τα στοιχεία που επεξεργάζεται το βρετανικό ίδρυμα συνδυάζουν το κόστος του πραγματικού ενοικίου με μια εκτίμηση του κόστους στέγασης που θα πλήρωναν οι ιδιοκτήτες αν ενοίκιαζαν το σπίτι τους στην ελεύθερη αγορά, ποσό γνωστό και ως «τεκμαρτό ενοίκιο». Στις τελευταίες δυο θέσεις βρίσκεται η Λιθουανία και η Πολωνία με 8% και 6% αντίστοιχα μερίδιο δαπανών για στέγαση.
Η Ελλάδα βρίσκεται σύμφωνα με τα στοιχεία λίγο κάτω από το μέσο όρο του ΟΟΣΑ περίπου στο 13%. Μεταξύ των κρατών-μελών του ΟΟΣΑ, οι χώρες της βόρειας Ευρώπης, όπως η Σουηδία και η Φινλανδία, έχουν καταγράψει τη μικρότερη μεταβολή, με αύξηση άνω του 4% στις ονομαστικές τιμές των κατοικιών από το 2015. Η Τουρκία και η Ουγγαρία, έχουν καταγράψει άνοδο στις τιμές της τάξης του 166% σε σχέση με το 2015.
Το Resolution Foundation κατέγραψε επίσης τη σχέση μεταξύ της συνολικής ευημερίας ενός έθνους, σε σύγκριση με το ποσοστό των υπηρεσιών των οποίων σχετίζονται με τη στέγαση που αυτό καταναλώνει. Το ποσοστό στην Πολωνία ήταν το υψηλότερο, ακολουθούμενο από την Ελλάδα και την Τσεχία.
Σύμφωνα με τα στοιχεία η στέγαση στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι πιο ακριβή, έχοντας προσαρμοστεί στην ποιότητα, από ό,τι σε όλες τις άλλες χώρες του ΟΟΣΑ, σε σχέση με τις τιμές που καταβάλλονται σε ολόκληρη την οικονομία. Σε νομισματικούς όρους, η Αυστραλία και η Ελβετία έχουν πιο ακριβά σπίτια από το Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά το υψηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ τους οδηγεί γενικά σε υψηλότερα επίπεδα τιμών για όλα τα αγαθά και τις υπηρεσίες.
