Το υφιστάμενο δίκτυο υδροδότησης βασίζεται στους ταμιευτήρες του Ευήνου και του Μόρνου, από τους οποίους, μέσω της σήραγγας Γκιώνας, το νερό φθάνει με βαρύτητα στο Εξωτερικό Υδροδοτικό Σύστημα (ΕΥΣ). Στη συνέχεια, μεταφέρεται στις Μονάδες Επεξεργασίας Νερού (ΜΕΝ) Γαλατσίου, Αχαρνών, Ασπροπύργου και Πολυδενδρίου. Ωστόσο, η πτωτική τάση των αποθεμάτων ταμιευτήρων σε συνδυασμό με την αύξηση της κατανάλωσης -περίπου 6% την τελευταία χρονιά- καθιστούν επιτακτική την άμεση ενίσχυση του συστήματος.
Η ΕΥΔΑΠ, μετά από ανάθεση από και σε συνεργασία με το ΥΠΕΝ, εκπονεί ένα νέο, μακρόπνοο σχέδιο για την υδροδότηση της Αττικής, το πρώτο μετά τη «Μελέτη ενίσχυσης της ύδρευσης Αθηνών» του 1993.
Το σχέδιο προβλέπει:
- Ενίσχυση του ταμιευτήρα Ευήνου από τη λίμνη Κρεμαστών, αξιοποιώντας τις υφιστάμενες υποδομές.
- Αφαλάτωση θαλασσινού και υφάλμυρου νερού, με την κατασκευή νέων εγκαταστάσεων σε στρατηγικές θέσεις.
- Θαλάσσια μεταφορά νερού από τον ποταμό Αχελώο, μέσω tankers από τον λιμένα Αστακού στους λιμένες Άσπρων Σπιτιών ή Θίσβης, με τελικό προορισμό το ΕΥΣ.
- Επαναχρησιμοποίηση ανακτημένου νερού, για χρήσεις πλην της ανθρώπινης κατανάλωσης.
- Επαναλειτουργία παλαιών γεωτρήσεων μέσω αποκατάστασης του μηχανολογικού εξοπλισμού, κατόπιν θετικής αξιολόγησης της ικανότητας των υδροφορέων.
Από την πλευρά τους οι πολίτες πρέπει να μειώσουν την άσκοπη κατανάλωση και την σπατάλη, ενώ ανοιχτό παραμένει το ενδεχόμενο, εφόσον χρειαστεί, η Πολιτεία να επαναφέρει μέτρα για μείωση της κατανάλωσης εφάμιλλα με αυτά του 1993.
Σε πρόσφατη συζήτηση σε διοργάνωση ανοιχτής εκδήλωσης με το ΤΕΕ, το ΤΜΕΔΕ και το Ινστιτούτο We Are Greece, ο υπουργός Περιβάλλοντος & Ενέργειας, Σταύρος Παπασταύρου, επισήμανε τη διαχρονικότητα του ζητήματος, το χαρακτήρισε ως θέμα εθνικής προτεραιότητας και σημείωσε ότι απαιτείται σχεδιασμός και δαπάνες για την επίλυσή του. Έθεσε, δε, τρεις πυλώνες για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας: την αποτελεσματικότητα, καθώς όπως χαρακτηριστικά τόνισε «υπάρχουν περισσότεροι από 750 φορείς για τη διαχείριση του νερού και αυτό είναι φύσει αναποτελεσματικό», την εξεύρεση πρόσθετων χρηματοδοτικών πόρων, καθώς και την εξοικονόμηση του νερού, μέσω και της ευαισθητοποίησης της κοινωνίας με καμπάνιες ενημέρωσης και δράσης.
Σύμφωνα με τον Πέτρο Βαρελίδη γενικό γραμματέα Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων ειδικά στην Αττική χρειαζόμαστε και μακροπρόθεσμα και βραχυπροθέσμα μέτρα μέχρι το 2030 για τα οποία απαιτούνται τουλάχιστον 10 δισ. ευρώ.
