Οι διαδηλωτές διέκοψαν την κυκλοφορία στις κύριες λεωφόρους στο κέντρο της πόλης, κρατώντας πλακάτ που έγραφαν «Λιγότερα διαμερίσματα για επενδύσεις και περισσότερα σπίτια για διαβίωση» και «Οι άνθρωποι χωρίς σπίτια υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους».
Η έλλειψη οικονομικά προσιτών κατοικιών έχει γίνει μια από τις κύριες ανησυχίες για τη χώρα της νότιας Ευρώπης, αντικατοπτρίζοντας την κρίση στέγασης σε πολλά μέρη του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ.
Οι διοργανωτές είπαν ότι περισσότεροι από 170.000 πολίτες συμμετείχαν στη διαμαρτυρία, ενώ η αστυνομία της Βαρκελώνης είπε ότι εκτιμάται ότι ήταν περίπου 22.000.
Είτε έτσι είτε αλλιώς, τα πλήθη των ανθρώπων που βγήκαν τους δρόμους υπενθύμισαν τις μαζικές συγκεντρώσεις στο αποκορύφωμα του καταλανικού κινήματος ανεξαρτησίας της προηγούμενης δεκαετίας. Τώρα, οι κοινωνικές ανησυχίες που οδηγούνται από τη στέγαση έχουν εκτοπίσει τις πολιτικές σταυροφορίες.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το μέσο ενοίκιο για την Ισπανία έχει διπλασιαστεί τα τελευταία 10 χρόνια. Η τιμή ανά τετραγωνικό μέτρο έχει αυξηθεί από 7,2 ευρώ το 2014 σε 13 ευρώ εφέτος, σύμφωνα με τον δημοφιλή διαδικτυακό ιστότοπο ακινήτων Idealista. Η ανάπτυξη είναι ακόμη πιο έντονη σε πόλεις όπως η Βαρκελώνη και η Μαδρίτη. Εν τω μεταξύ, τα εισοδήματα απέτυχαν να συμβαδίσουν, ειδικά για τους νεότερους σε μια χώρα όπου μαστίζεται εδώ και χρόνια με υψηλή ανεργία.
Ενας διαδηλωτής είπε στο πρακτορείο Associated Press ότι είναι «απογοητευμένος και φοβισμένος» αφού του είπαν από τους ιδιοκτήτες του διαμερίσματος που έχει νοικιάσει τα τελευταία 15 χρόνια στο κέντρο της πόλης της Βαρκελώνης ότι πρέπει να το εγκαταλείψει. Ο ίδιος υποψιάζεται ότι οι ιδιοκτήτες θέλουν να τον διώξουν ώστε να μπορέσουν να το ανακαινίσουν και να αυξήσουν την τιμή ή να το εκμεταλλευτούν με βραχυχρόνια μίσθωση.
«Ακόμα και να ψάχνω σε μια ακτίνα 20 ή 30 χιλιομέτρων έξω από την πόλη, δεν μπορώ να βρω τίποτα στο εύρος τιμών που μπορώ να αντέξω οικονομικά», είπε στο AP. «Και θεωρώ τον εαυτό μου έναν πολύ τυχερό άνθρωπο, γιατί κερδίζω έναν αξιοπρεπή μισθό. Και ακόμη και στην περίπτωσή μου, μπορεί να αναγκαστώ να φύγω από την πόλη».
Μια έκθεση της Τράπεζας της Ισπανίας δείχνει ότι σχεδόν το 40% των Ισπανών που νοικιάζουν αφιερώνουν κατά μέσο όρο το 40% του εισοδήματός τους στην πληρωμή ενοικίων και υπηρεσιών κοινής ωφέλειας, σε σύγκριση με τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι 27% των ενοικιαστών που το κάνουν. Η αύξηση των ενοικίων προκαλεί σημαντικό πρόβλημα στην Ισπανία, όπου παραδοσιακά οι άνθρωποι επιδιώκουν να αποκτήσουν τα δικά τους σπίτια.
Οι τιμές ενοικίασης έχουν επίσης αυξηθεί από ενοικιαστές της βραχυχρόνιας μίσθωσης, συμπεριλαμβανομένων των τουριστών. Πολλοί μετανάστες στην Ισπανία πλήττονται επίσης δυσανάλογα από τα υψηλά ενοίκια επειδή συχνά δεν έχουν αρκετές οικονομίες.
Η Ισπανία βρίσκεται κοντά στο χαμηλότερο άκρο των χωρών του ΟΟΣΑ, με λιγότερο από το 2% όλων των διαθέσιμων κατοικιών να είναι δημόσιες κατοικίες προς ενοικίαση. Ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ είναι 7%. Η Ισπανία βρίσκεται πολύ πίσω από τη Γαλλία, με 14%, τη Βρετανία με 16%, και την Ολλανδία με 34%.
