Η κρίση υγείας του COVID-19 έχει επίσημα τελειώσει και οι διακοπές της εφοδιαστικής αλυσίδας έχουν επιστρέψει στα προ πανδημίας επίπεδα. Η οικονομική δραστηριότητα το πρώτο τρίμηνο του έτους αποδείχθηκε ανθεκτική, παρά το δύσκολο περιβάλλον, εν μέσω εκπληκτικά ισχυρών αγορών εργασίας. Οι τιμές της ενέργειας και των τροφίμων έχουν μειωθεί απότομα από τις απότομες αθξήσεις που προκλήθηκαν από τον πόλεμο, επιτρέποντας στις παγκόσμιες πληθωριστικές πιέσεις να υποχωρήσουν ταχύτερα από το αναμενόμενο. Και η χρηματοπιστωτική αστάθεια μετά την τραπεζική αναταραχή του Μαρτίου παραμένει περιορισμένη χάρη στην σθεναρή δράση των αρχών των ΗΠΑ και της Ελβετίας.
Ωστόσο, πολλές προκλήσεις εξακολουθούν να θολώνουν τον τοπίο, και σύμφωνα με τις βασικές προβλέψεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η ανάπτυξη θα επιβραδυνθεί από το 3,5% του περασμένου έτους σε 3% φέτος και το επόμενο έτος, μια αναβάθμιση κατά 0,2 ποσοστιαίες μονάδες για το 2023 από τις σχετικές προβλέψεις του Απριλίου.
Ο παγκόσμιος πληθωρισμός προβλέπεται να μειωθεί από 8,75 πέρυσι σε 6,8 % φέτος, αναθεώρηση προς τα κάτω κατά 0,2 ποσοστιαίες μονάδες και 5,2% το 2024.
Η επιβράδυνση επικεντρώνεται στις προηγμένες οικονομίες, όπου η ανάπτυξη θα μειωθεί από 2,7% το 2022 σε 1,5 % φέτος και θα παραμείνει υποτονική στο 1,4% το επόμενο έτος. Η ανάπτυξη στην ευρωζώνη, που εξακολουθεί να ταράζεται από την απότομη άνοδο των τιμών του φυσικού αερίου του περασμένου έτους που προκλήθηκε από τον πόλεμο, πρόκειται να επιβραδυνθεί απότομα.
Αντίθετα, η ανάπτυξη στις αναδυόμενες αγορές και στις αναπτυσσόμενες οικονομίες αναμένεται να επιταχυνθεί από 3,1% το 2022 σε 4,1% φέτος και το επόμενο έτος.
Φρένο στην ανάπτυξη επιζήμιες πολιτικές
Η άνοδος του γεωοικονομικού κατακερματισμού με την παγκόσμια οικονομία να χωρίζεται σε ανταγωνιστικά μπλοκ, θα βλάψει περισσότερο τις αναδυόμενες και αναπτυσσόμενες οικονομίες που εξαρτώνται περισσότερο από μια ολοκληρωμένη παγκόσμια οικονομία, τις άμεσες επενδύσεις και τις μεταφορές τεχνολογίας.
Η ανεπαρκής πρόοδος στην κλιματική μετάβαση θα αφήσει τις φτωχότερες χώρες πιο εκτεθειμένες σε ολοένα και πιο σοβαρούς κλιματικούς κραδασμούς και αυξανόμενες θερμοκρασίες, ακόμη και αν ευθύνονται για ένα μικρό κλάσμα των παγκόσμιων εκπομπών.
Σε όλα αυτά τα θέματα, η πολυμερής συνεργασία παραμένει ο καλύτερος τρόπος για να εξασφαλιστεί μια ασφαλής και ευημερούσα οικονομία για όλους.
