Η υπόθεση που έφτασε στο ΣτΕ αφορούσε πολυκατοικία στον Δήμο Παπάγου–Χολαργού, όπου είχαν γίνει αυθαίρετες κατασκευές σε κοινόχρηστους χώρους του ισογείου.
Συγκεκριμένα σύμφωνα με την απόφαση 1616/2025, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, έκρινε κατά πλειοψηφία τα εξής:
Για να ενταχθεί μία αυθαίρετη κατασκευή ή αλλαγή χρήσης σε κοινόχρηστο ή κοινόκτητο χώρο πολυκατοικίας (ή άλλου ακινήτου με οριζόντια/κάθετη ιδιοκτησία) στον νόμο 4178/2013, δεν αρκεί μόνο η διαδικασία και τα δικαιολογητικά που προβλέπει ο νόμος. Πρέπει επίσης να μη θίγονται τα δικαιώματα των άλλων συνιδιοκτητών, τα οποία προστατεύονται από το Σύνταγμα.
Η συγκεκριμένη διάταξη του νόμου (υποπερίπτωση ι’), που επιτρέπει την αίτηση υπαγωγής από συνιδιοκτήτη με απλή πλειοψηφία (αν δεν υπάρχει άλλος κανονισμός), έχει σκοπό να διευκολύνει την υποβολή αιτήσεων και την καταγραφή των αυθαιρέτων. Όμως, δεν μπορεί να εφαρμοστεί όταν υπάρχουν αντιρρήσεις από άλλους συνιδιοκτήτες.
Άρα, αν δεν υπάρχει κανονισμός και ένας συνιδιοκτήτης διαφωνεί, οι αρμόδιες αρχές (πολεοδομία, ΣΥ.ΠΟ.Θ.Α. κ.ά.) δεν μπορούν να αποδεχτούν την αίτηση μόνο και μόνο επειδή υποβλήθηκε από κάποιον που έχει την πλειοψηφία. Αντίθετα, πρέπει να την απορρίψουν ή να την ακυρώσουν, ακόμη και αν έχει ήδη εγκριθεί.
Το ποιος έχει δίκιο σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να κρίνεται από τα πολιτικά δικαστήρια, καθώς αφορά δικαιώματα συνιδιοκτησίας.
