Ως απάντηση στη σπανιότητα κεφαλαίων από ιδιωτικές αγορές παγκοσμίως, οι επενδυτές των χωρών του Κόλπου ζητούν μια βαθύτερη σχέση με τα επενδυτικά σχήματα (GPs), ώστε να συμπεριλάβουν περισσότερες ευκαιρίες για συνεπένδυση και μεταφορά τεχνογνωσίας. Και είναι -όπως όλα δείχνουν- διατεθειμένοι να το πληρώσουν αδρά.
Τόσο τα Εμιράτα όσο και, προπάντων, η Σαουδική Αραβία, επικεντρώνονται στην προσπάθεια υλοποίησης των φιλόδοξων σχεδίων απομάκρυνσης της οικονομίας τους από το πετρέλαιο, ώστε να πάρει σάρκα και οστά το φιλόδοξο σχέδιο Vision 2030.
Ως πρωταρχικός στόχος προβάλεται η δημιουργία επαφής με την εγχώρια επιχειρηματικότητα. Αυτό είναι εμφανές από τις υπογεγραμμένες συμφωνίες που έχουν αυξηθεί σημαντικά, από μόλις 19 το 2018 σε 118 πέρυσι. Και τείνουν ανερχόμενες.
Από την πλευρά των επενδύσεων, τον Ιανουάριο, ο πετρελαϊκός γίγαντας των $2 τρισ. Aramco υπερδιπλασίασε τη χρηματοδότηση της Aramco Ventures, αυξάνοντάς την σε $7,5 δισ. για ανάπτυξη τεχνολογιών στρατηγικής σημασίας. Από την πλευρά των συναλλαγών, τον Δεκέμβριο, η πολλά υποσχόμενη fintech Tamara με έδρα το Ριάντ, συγκέντρωσε $340 εκατ. σε έναν κύκλο χρηματοδότησης σειράς C, με επικεφαλής την SNB Capital και τη Sanabil Investments.
Ωστόσο, η υποστήριξη των start-ups είναι μόνο ένα κομμάτι του παζλ.
Η Σαουδική Αραβία χρειάζεται $3 τρισ. επενδύσεων, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, για να απεξαρτηθεί από το πετρέλαιο.
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται και οι επενδύσεις σε ΑΠΕ και Data Centers κομμάτι των οποίων είναι η πρόσφατη εξαγορά της ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ και η συμμετοχή στην υλοποίηση Κέντρων Δεδομένων Περιφερειακής εμβέλειας. Τα νούμερα όμως είναι μεγάλα.
Ο Εθνικός Επενδυτικός Βραχίονας στοχεύει σε ετήσιες άμεσες ξένες επενδύσεις (ΑΞΕ) $103 δισ. και επενδύσεις από ντόπια κεφάλαια $450 δισ. μέχρι το τέλος της δεκαετίας.
Σύμφωνα με τον Jamil IHallak, Chief Investment Officer της Othaim, τα ιδιωτικά κεφάλαια πρέπει να στοχεύσουν στην ενεργή συμμετοχή των family offices. Η απλή δημιουργία γραφείων θεωρείται ανεπαρκής. Η πραγματική δέσμευση θα πρέπει να περιλαμβάνει μεταφορά γνώσης, ανάπτυξη υποδομών και συνεπένδυση.
