Στα ακίνητα ο λογαριασμός της κλιματικής αλλαγής

Καθώς οι πόλεις ευθύνονται για το 70% των παγκόσμιων εκπομπών άνθρακα, ο καλύτερος τρόπος για να προστατεύσουν τους κατοίκους τους από έναν κόσμο που θερμαίνεται είναι να διαδραματίσουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην αποτροπή της υπερβολικής θέρμανσής του. 

Ο Climate Resilient Cities Index της Savills έρχεται να υπογραμμίσει ορισμένα από τα μέτρα που λαμβάνουν οι μεγάλες πόλεις για να μετριάσουν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Λαμβάνει υπόψη την άνοδο της θερμοκρασίας και της στάθμης της θάλασσας, τις υπερβολικές βροχοπτώσεις, την ξηρασία και ακραία γεγονότα που σχετίζονται με το κλίμα, όπως οι τυφώνες, και επικεντρώνεται στις αντιδράσεις των μεγάλων πόλεων σε όλο τον κόσμο.

Είναι γνωστό οτι η λήψη αυστηρών μέτρων από τις πόλεις για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής δεν είναι πάντοτε εύκολη. Όπως διαπιστώνουμε καθημερινά, ο περιορισμός της υπερθέρμανσης του πλανήτη διατηρώντας ταυτόχρονα τις ανέσεις μας είναι ένα πρόβλημα για ικανούς λύτες.

Σε αυτή την προσπάθεια, οι κυβερνήσεις είναι πάντα αυτές που καλούνται να δώσουν το παράδειγμα, όχι μόνο μέσω νομοθετικών πρωτοβουλιών και χρηματοδοτικών προγραμμάτων, αλλά και επενδύοντας στη μετασκευή των ακινήτων του ίδιου του δημοσίου. Φυσικά, αυτά τα μέτρα είναι μόνο η αρχή. Τι περισσότερο πρέπει λοιπόν να κάνουν οι πόλεις για να μειώσουν τις εκπομπές άνθρακα; Αυτό εξαρτάται από την από τη θέση που βρίσκονται τώρα.

Χαρακτηριστικά, οι βιομηχανικές πόλεις είναι πιο ρυπογόνες από αυτές με οικονομίες που βασίζονται στις υπηρεσίες. Οι παλαιότερες πόλεις έχουν ρυπογόνες υποδομές, και οι πιο πυκνοκατοικημένες πόλεις απλώς παράγουν περισσότερο άνθρακα. 

Πολλές από τις πόλεις του Index της Savills επιδιώκουν τη μείωση του λειτουργικού άνθρακα, μέσω σχετικών νομοθετικών πρωτοβουλιών. Σημαντικές μειώσεις στις εκπομπές άνθρακα μπορούν να γίνουν και με πιο βιώσιμο αστικό σχεδιασμό, που περιλαμβάνει την ιεράρχηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για θέρμανση και φωτισμό και την ενθάρρυνση της στροφής προς τις δημόσιες συγκοινωνίες. Πολλές πόλεις επεκτείνουν τις σιδηροδρομικές τους υπηρεσίες και αποθαρρύνουν τη χρήση αυτοκινήτων μέσω κυρώσεων που σχετίζονται με τις εκπομπές.

Τελευταία εφαρμόζεται και η τιμολόγηση του άνθρακα, ρύθμιση, που σχετίζεται άμεσα με τον κόσμο των ακινήτων, η οποία προσφέρει οικονομικά κίνητρα στους χρήστες των κτιρίων για να μειώσουν τις εκπομπές άνθρακα. Η Σιγκαπούρη πρωτοστατεί σε αυτόν τον τομέα, εισάγοντας το πρώτο σύστημα τιμολόγησης άνθρακα στη Νοτιοανατολική Ασία ήδη από το 2019. Η Νότια Αφρική εισήγαγε επίσης φόρο άνθρακα το 2019, ενώ η ΕΕ διατηρεί την ηγετική της θέση, μέσω της εφαρμογής της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει».

Η τιμολόγηση του άνθρακα θα μπορούσε να επηρεάσει σημαντικά τις αγορές κατοικιών και εμπορικών ακινήτων. Η πανδημία έχει ήδη επιταχύνει τη στροφή προς την ποιότητα, με τα κτίρια κατηγορίας Α να επιτυγχάνουν υψηλότερη τιμή ενοικίων και ακίνητα χαμηλότερης βαθμίδας να αντιμετωπίζουν μειωμένη ζήτηση. Οι ανταμοιβές για τη βιωσιμότητα (ή οι κυρώσεις για την απουσία της) μπορεί να επιταχύνουν αυτήν την τάση και να ωθήσουν ιδιοκτήτες και κατοίκους προς πιο πράσινες ιδιοκτησίες.

Στη Μαδρίτη, το «Πράσινο Γραφείο» είναι ένα εργαλείο για την προώθηση της βιωσιμότητας στο απόθεμα κτιρίων κατοικιών και για την κατεύθυνση των πολιτών προς τις πηγές δημόσιας χρηματοδότησης για έργα ανακαίνισης. Το Retrofit Accelerator της Νέας Υόρκης παρέχει δωρεάν και εξατομικευμένες συμβουλές σε ιδιοκτήτες κτιρίων που αναζητούν ενεργειακά αποδοτικές λύσεις.

Οι εν λόγω πρακτικές εφιστούν την προσοχή στο γεγονός ότι, όσον αφορά στη μείωση του άνθρακα, οι αρχές μιας πόλης δεν μπορούν να κάνουν τα πάντα μόνες τους. Ένας συνδυασμός κυρώσεων, ανταμοιβών και πόρων – που ενθαρρύνεται από τις βελτιώσεις των υποδομών – μπορεί να πείσει πολύ πιο αποτελεσματικά ιδιώτες και επιχειρήσεις να κάνουν τη διαφορά στα σπίτια και τα γραφεία τους.

Πηγή: Savills